Chuck Berry’den Jimi Hendrix’e, Elvis’ten Beatles’a, Bob Dylan’dan Bruce Springsteen’e, Rolling Stones’dan Sex Pistols’a, rock ‘n’ roll tarihinin dönüm noktaları nelerdi, siyahlara mahsus bir müzik nasıl oldu da sanayi toplumlarının gençliğine nüfuz etti, isyanın ve yabancılaşmanın, cinselliğin ve eğlencenin bayrağı haline geldi?
Tarihçi ve duayen müzik yazarı James Miller, elinizdeki kitapta rock ‘n’ roll’un dönüm noktalarını, gençlik idollerinin doğuşunu -ya da yaratılışını- mercek altına alıyor, çağımızın en yaygın ifade biçiminin varoluş koşullarını, geçirdiği evreleri tahlil etmekle kalmıyor, ‘kahramanlar’ın hayatlarını ve ‘yıldızlarının parladığı an’ı öykülüyor, ayrıntılı, bol anekdotlu bir döküm sunuyor.
1947’den 1977’ye, yarım asırlık bir dönem içinde, toplumsal kültürün müzikteki tezahürünü, rock ‘n’ roll’un öne çıkan bir müzik tarzı olarak ‘zamanın ruhu’nu temsil edişini akıcı ve bugüne dek rastlanmayan bir dille anlatan James Miller’ın, nesnel olgularla öznel tercihleri, izlenimleri kışkırtıcı bir üslûpla harmanlayarak kaleme aldığı “Çöpteki Çiçekler”, yalnız bugünün gençleri için değil, dünün ve yarının gençleri için de eğlenceli ve düşündürücü bir kültür tarihi gezintisi olduğu gibi, geniş yelpazeli bir başvuru kaynağı vasfını taşıyor.
Frank Sinatra’nın “My Way”inin, Elvis ve Sid Vicious yorumlarıyla nasıl üç ayrı Şarkı haline geldiğini, rock ‘n’ roll sözcüğünün nasıl icat edildiğini, üç dakikalık şarkıların ruh dünyamızda niye bu denli etkili olduğunu merak edenler için…
