Kitap konusu itibariyle aslında bize pek de yabancı olmayan, hepimizin bir yerlerden dinlediği, gördüğü veya şahit olduğu bir yaşamı anlatıyor.
Babasının sonuçlarını düşünmeden aşık oldum diyerek eşinin üstüne kuma getirmesi ile başlayan olay örgüsünde Cüneytin önce annesiz sonra da (babasının çalışma bahanesi ile ortadan kaybolmasıyla) babasız kalarak üvey anne tarafından maruz kaldığı pskolojik ve fiziksel şiddet onun çocuk dünyasında yıkımlara neden oluyor.
Cüneytin yurda gitme süreci ve orda kaldığı süre boyunca düşünce yapısının nasıl şekillendiği ve inandığı düşünceler uğruna ölümüne verdiği mücadelesinde bu mücadelenin anlamsızlığını görüdüğü anda benimsediği yeni inanışı için her şeye ve herkese rağmen dimdik ayakta durarak yaşam serüvenine devam ediyor.
Roman anne özlemini, hor görülmeyi, kimsesiliği, terk edilmişliği ve yalnızlığı en gerçekçi haliyle anlatıyor.
Son olarak romanı okurken aslında üzerine tartışmalar olsada inandığım bir doğruyu bana tekrar hatırlatı.
"Herkes anne ve baba olmamalı."
