benim adım ibrahim, kalktım lunaparka gittim bu dünya hakkında bir kanaat getirmek için gördüm ki dünya üç oda bir salondur ve bir pişman olma sanatıdır.
sevgilim beni gömlek kollarınla sarıl
bu çağda şapkalı a harflerini kısa okumalıyız artık
poşetleri anlamalı
bir de cep telefonlarıyla kendi fotoğrafını çeken insanın hüznünü
yarın ölüm getirilecek sana
bizi biz yapan sözleri almaya ağzından
gümüş bir tepside, hayatın belki biraz eğri duracak
ama sakın inanma
ölmeye, yarın da mutlaka bir gün dün olacak
benim adım ibrahim, kalktım lunaparka gittim
bu dünya hakkında bir kanaat getirmek için
gördüm ki dünya üç oda bir salondur
ve bir pişman olma sanatıdır