Yazarın önce ikinci kitabını okumuştum çok beğenince bunu da aldım. Öncelikle yazarın dilini seviyorum inanılmaz akıyor ve kitaba bağlıyor, yormuyor, sıkmıyor..
İkinci kitabında daha çok olmakla birlikte bu kitapta da kişisel gelişim ve yaşam koçluğuna ilişkin kendinizi sorgulatan yerler var o açıdan sevdim. "Esas Kız" karakterine o kadar sinir oldum ki yer yer içimden Türk Tipi Mahalle Teyzesi yorumları gelip kendimden utandım. Bana neyi hatırlattı da bu kada nefret ettim o da benim bu kitaptan çıkardığım ödevim oldu.
Şimdi "Daha Adını Koyamadık" ı tekrar okuyacağım. Umarım yazarla bir gün bir yerde yollarımız kesişir :)