Dalgalar
Demir ÖzlüDalgalar Posts
You can find Dalgalar books, Dalgalar quotes and quotes, Dalgalar authors, Dalgalar reviews and reviews on 1000Kitap.
kendisini bu ülkede hapsedildiği duygusundan kurtaramayacağını, yaşamının en sıkıntılı gecesini orada, o gün geçireceğini, 22. kattaki odasının terasından kendisini atma saplantısıyla, uykusuzluk içinde bunca çırpınarak savaşacağını da bilemezdi. Nasıl olmuştu da, güçlü sandığı içyaşamı, bir gün içinde böylesine dibe vurmuş, onu ölüm düşüncesinin kıyısına getirmişti. Apaçık görüyordu ölüm düşüncesinin burada kalıp bütün parasının da savrulmasıyla içine düşeceği hapsolmak, Avrupa kara parçasına dönememekten geldiğini. İnsanını bilmediği, onu izleyen ikinci bir yaşamı daha vardı, işte o yaşam, kendiliğinden en zayıf düştüğü bir anda üzerine karabasan olarak çullanıyor, yaşamış yazarın öykülerinde yazdığı ürkünç bir parçalanışın kıyılarına sürüklüyordu.
Sayfa 92 - 1. Baskı Şubat 2006 İmge KitapeviKitabı okudu
Artık her şeyin kıyısında yaşadığını biliyordu.
Fakat gene de bağlı olduğu bir şeyler vardı.
Sayfa 91 - 1. Baskı Şubat 2006 İmge KitapeviKitabı okudu
Duyduğu derin sıkıntıya karşın, içi bu büyük kentin özlemiyle doluydu.
Çelişik duygular! 'Giderek içi boşalan bir hayat mı yaşadığım?'
Sayfa 91 - 1. Baskı Şubat 2006 İmge KitapeviKitabı okudu
Her ölüm, geride kalanın yaşamını küçültüyordu.
Bu en ağırıydı.
Dayanmak ve umut etmemekten başka bir şey yoktu.
Sayfa 84 - 1. Baskı Şubat 2006 İmge KitapeviKitabı okudu
Zihin bütün yıkıntıların bıraktığı izleri unutmuyor, onları, biçimlerini değiştirerek sıkıntılı bir rüya ya da karabasan biçiminde, aradan onyıllar geçse de sunuyordu. 'Hepsinden kurtulmak ölüm mü acaba?' diye düşündü. Ya kurtulmadan yaşamak? O neydi?
Sayfa 72 - 1. Baskı Şubat 2006 İmge KitapeviKitabı okudu
Kazanım, içsel ya da ruhsal kazanım denilen şey de boştu işte. İnsan beklenmedik bir zamanda tökezliyor, her şey uçup gidiyordu. Her şey insana karşı olmasa da yabancı bir uzaklıkta oluyor, boşalan ruhu hiçbir şey dolduramıyordu. Sadece hiçbir şey vardı. Hiçbir şey de gerçekten hiçbir şeydi.
Sayfa 71 - 1. Baskı Şubat 2006 İmge KitapeviKitabı okudu
.. insan hiçbir şeyi unutmuyor, geçmiş simgelere dönüşerek bilinçte yaşıyordu.
İnsan kendi zihninden kurtulamıyordu.
Sayfa 66 - 1. Baskı Şubat 2006 İmge KitapeviKitabı okudu
Merhamet, şimdi hiç kuşku duymuyordu ki, en derin sevgiydi.
Sayfa 66 - 1. Baskı Şubat 2006 İmge KitapeviKitabı okudu
Ama depresyonun gelişini kolaylaştıran da içinde bulunduğu ortamdı.
Günleri tüketememek! Onları birer birer saymak.
Sayfa 61 - 1. Baskı Şubat 2006 İmge KitapeviKitabı okudu
Severim bu kitabı
İlk gençlik yıllarında Tolstoy'un Çocukluğum isimli küçük romanını okumuştu.
Yumuşacık bir üslupla yazılmış o romanda yazar, annesinin yüzünü bir defa görmüş olsaydı, yaşamında mutsuzluk duymayacağını söylüyordu.
Daha sonra yazarın annesinin o birbuçuk yaşındayken ölmüş olduğunu bir yerde okudu.
Kuşkusuz Tolstoy, o kısacık zaman içinde gördüğü annesinin yüzünü belleğinde canlandırabilmek için çok çaba harcamıştı. Zihinsel çaba.
Sayfa 61 - 1. Baskı Şubat 2006 İmge KitapeviKitabı okudu