Mehmet Rauf’un bu kitaplarını ağustos ayında okumuştum. Yakın zamanda girmem gereken 2 sınav bulunduğu için bir türlü fırsat olmadı kişisel görüşlerimi yazmaya (bunun gibi sırada bekleyen çok kitabım var :) ), bugün okul- eğitim- öğretim için küçük bir mola zamanı oluşmuşsa (ara tatil gibi :) ) kendine küçük bir ödül koy ve değerlendir bu kitabı pardon kitapları dedim. Çünkü Mehmet Rauf ‘Define’ kitabını yazıyor peşine de ‘Kan Damlası’ kitabını yazıyor ve böylece bir seri, bir devam kitabı ortaya çıkmış oluyor.
Okumamın üzerinden geçen uzunca zamanda detaylıca hatırlamıyor olsam da tatile giderken yanına alınabilecek türden yalın ve akıcı dil, sürükleyici- eğlenceli içerik, çabuk okunup bitecek türden okuyanını sıkmayacak bir seri olduğunu söyleyebilirim.
Bu eserlerin edebi yanı tartışma konusu olmuş zamanında ancak nihayetinde polisiye roman olarak Türk Edebiyatı Klasikleri serisinde yerlerini almışlardır. Yazarı öncü, cesur, girişimci bulduğumu söylemek istiyorum. Eserlerinden ‘Eylül’ ilk psikolojik roman olarak anılırken kendisinin bir de polisiye roman denemesinde bulunması ve bu denemenin edebiyatımız adına değerli bir girişim olması, burada haklı bir çaba olduğunu düşündürtüyor bana.
Böylelikle ben Türk Edebiyatı Klasiklerinde eserleri bulunan yazar Mehmet Rauf'u okumaya merakla devam edeceğim, sizlere de merakla iyi okumalar diliyorum. :)
Mehmet Rauf'un Eylül’üdür. Yazar genellikle bu büyük yapıtıyla anılsa da aslında farklı türlerde romanlar da yazmıştır. İşte, 
Define belki de onların en ilginci; polisiye-macera türünün bir örneğidir.
Erzurum’da çalışan bir doktor olan Şakir Feyzi, bir tesadüf eseri hayatının nasıl değiştiğini anlatıyor. İstanbul’a yolu nasıl düşecek, aşkı nasıl bulacak, türlü belalardan nasıl kurtulacak?
