Tevratta Süleyman'a ait olduğu söylenen birinci bölümde Delilerin sayısı sonsuzdur yazılı. Söylemem gereken şu, birkaçı dışında tüm insanlar bu sonsuz sayının içindedir; bu birkaçının bir yerlerde görüldüğünden de emin değilim.
Kendinden nefret eden biri bir başkasını sevebilir mi? Böyle biri kendiyle kavgalı olan başka biriyle uyum içinde olabilir mi? Kendine eziyet çektirip yine kendi kendine çokbilmişlik taslayan böyle bir insan başka birine huzur verebilir mi?