Sevgili İsmail Isparta ile tanışma kitabım oldu "Deliliğin Evrensel Tarihi".
Eser, içinde birbirinden bağımsız olan on iki öyküden oluşuyor. Birbirinden bağımsız ancak hepsinin ortak bir noktası var; üzerine "akıllı" sıfatı geçirilen, normalleştirilmiş deliliklerimiz. Kıyıda köşede kalmış, göz ardı edilen, sıradan hayatların deliliğinde normalleşip gidiyoruz hepimiz. Yazarın İz Yayıncılık'tan çıkan başka kitapları da mevcut ve ben tereddütsiz temin edeceğim. Dilini çok sevdim, eleştirel eserlere başka bir sempatim var. Bu da o eserlerden oldu. Belki de düşüncelerini açıkça dile getirebilen insanları seviyorum. Yazmak için yazmamış yazarımız, bir amaç var. İnsanlara ulaşmak isteği ile kaleme alınmış öyküleri, kendine has bir üslubu var. Kalemi sade, kurgusu etkileyici. Belki konular görmekten kaçındığımız gerçekleri ele aldığı için okurken kendinizi rahatsız hissedeceksiniz. İşte gerçek edebiyat budur. Yer yer mizahi bir dil kullanıldığını dile getirmeliyim, "Karabasan" hikayesinde birkaç kez güldüğümü anımsıyorum. Kısacası sevdim dostlar, eleştirel öykülere zaafı olan okuyuculara duyurulur.
