Allah Teala Şöyle buyurmuştur: Her kim bir dostuma düşmanlık ederse, ben de ona karşı harp ilan ederim. Kulum kendisine farz kıldığım şeylerden bana yakınlık kazanamaz. Kulum bana nafile ibadetlerle durmadan yaklaşır, nihayet ben onu severim. Kulumu sevince de (âdeta) ben onun işiten kulağı, gören gözü, tutan eli ve yürüyen ayağı olurum. Benden her ne dilerse onu mutlaka veririm; bana sığınırsa onu korurum.
(Buharî)