Gerçek âşık dilsize benzer. Onun sözü yoktur, olsa olsa sazı vardır. Vecitli ilâhilere, çoşkun destanlara, hoppa türkülere, kan ağlatan mersiyelere sahiptir. Fakat çok defa bu nağmeler dışarı sızmaz; Âşık dediğin sedâsız terennüm ediyordur. Davasını kimseye anlatamayacağını bildiği için, kendi canının hâriminde kendi okur kendi dinler, aşkını kıskanıyor gibidir, bir türlü açığa çıkaramaz.