Eşit midir acaba bekleyip karşılıksız severken çektiğimiz acılar, kavuşmamızdaki mutluluklara? Ya da hangisi uzun boyludur; yalnızlıkta çekilen acılar mı yoksa aşkta yaşanan mutluluklar mı?
Aşk okunmayı bekleyen yeni bir kitaba benzer;zaman ayırmaz okumaya başlarkenki heyecanınızı koruyamaz,üzerine titremezseniz yarısında sıkılabilir,nasıl başladığını anlayamadan başladığı gibi de bittiğinin farkına varamazsınız...