Doktor Çehov'dan Öyküler
Anton ÇehovDoktor Çehov'dan Öyküler Gönderileri
Doktor Çehov'dan Öyküler kitaplarını, Doktor Çehov'dan Öyküler sözleri ve alıntılarını, Doktor Çehov'dan Öyküler yazarlarını, Doktor Çehov'dan Öyküler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Nelerden söz etmez ki? İnsanoğlunun alçaklığı, gerçeği çiğneyen zorbalığı, zamanla yeryüzüne egemen olacak yepyeni, güzel bir yaşam, insana her an acımasızlığı, katı yürekliliği anımsatan demir parmaklıklar... Söylemekten bıkılmamış eski şarkılardan oluşan bir karmaşaya benzer bu tutarsız, çetrefil konuşmalar...
Hani görevine körü körüne bağlı, ne iş verilirse yapan, iyi niyetli, birtakım bön insanlar vardır; böyleleri düzeni korumak için nedense yumruklarını kullanmaktan başka pek bir şey düşünmez. Dayak atarken de burası suratın, burası göğsün, burası sırtın demez, vur babam vur, neresi rast gelirse durmadan yumruk indirirler.
Mutsuz insanların bencilliğinin her ikisinin de bütün duygularına egemen olduğu anlaşılıyordu. Çünkü mutsuz insanlar bencil, kinci, acımasız olur, kolaylıkla haksızlık yapar, birbirlerini anlamayacak kadar ahmaklaşırlar. Mutsuzluk insanları birleştirmez, birbirinden koparır; üzüntülerin benzer olduğu, karşılıklı yakınlaşmanın beklendiği durumlarda bile hallerinden oldukça memnun insanlardan daha fazla haksızlık, kötülük yaparlar.
Başkalarının kişiliğine saygınız yoksa onlardan uzak durun hiç olmazsa!
Tamam, senden sevgi beklemiyorum ama niçin aldatıyorsun böyle bir adamı? Madem sevmiyorsun, açıkça, dürüstçe söyle!
“Ne acıklı bir durum! İnsan ancak bir yakınını kaybetme tehlikesiyle karşı karşıya kaldığında anlıyor onu ne kadar sevdiğini!”
Sözlerin anlamı ne denli güzel ve derin olursa olsun, çoğu zaman ne mutlu insanları etkiler ne de mutsuzları. Bunların etkisini ancak konunun dışındakiler, kayıtsızlar hissedebilir. Çünkü mutluluğun ya da üzüntünün asıl anlatımı suskunluktur. Âşık olanlar birbirlerini en çok sessiz kaldıklarında anlar. Mezar başında söylenen sıcak, coşkun sözler yalnız yabancıları etkiler; bunlar ölenin karısı ile çocuklarına hem soğuk, hem de önemsiz gelir.
“Ah, ne kadar mutsuzum!” diyor. “Ne kadar mutsuzum! Üstelik bunu kimseler bilmiyor!”
Ne demiş Shakespeare: ‘İnsan, gençken gönlü de gençse mutludur!’”
"Dürüstçe yapılan her görevin karşılığını ödemek boynumuzun borcudur. Okullarda dirsek çürüttünüz, onca deneyim edindiniz. Elde ettiğiniz bilgiler kan, ter pahasınadır. Ben bunları anlarım!”
İşe şeytan karışmasa da geleceğimin pek umut verici olmadığını biliyordum.
Ölüm en doğal şeydir. Ama karıkoca aynı zamanda ölmezler ki... İkisinden biri mutlaka öbürünün öldüğünü görecektir.
Güzel dul, “Otopsiye mi gidiyorsunuz, doktor?” diye başladı. “Ölü kesmek kolay iş değil. Yüzünüzü buruşturmadan, gözünüzü kırpmadan neşteri elinize alıp cansız bir insanın bedenine saplamak çelik gibi irade ister. Biliyor musunuz, ben doktorlara büyük hayranlık duyarım. Bence onlar herkesten farklı, kutsal varlıklardır."
Sorgu yargıcı, “Ne pis hava!” diye homurdandı. “İnsanlığı, uygarlığı bırakın bir yana, işe yarar bir iklimimiz bile yok! Bizimkine de memleket demişler! Hem de Avrupa’ymışız!.. Göğün dibi delinmiş sanki, durmak bilmiyor, alçak!”