iç çekişlerin, her düşen kar tanesinde ,çiğdemlendiği bir toprakta
kokusu nergis gülüşün tutkusuyla saçılan kor alevlerinden,yalnızlar sokağının şahit olduğu ,gökyüzü şahidimdir,
kış mevsiminde baharı yaşattın bana.
başkalarına sıradan gözüken ,benim için mucizevi sevinçler yarattı. işte bu yüzden senden sonra devrime uğradım ve mutlu olmayı anlara sığdırdım geleceği düşünmüyorum artık,
paylaştığımız hava nasılsa baharı estiriyor bana.
Biz ağlara takılmışken, zaman kayalara vuran dalgalar gibi, hırsını gecikmişliğimizden alıyordu ve biz dalgalara karşı ,gökyüzüne doğru beraberce sevinç çığlıkları atarak, her fırtınayı karşılayacak güce sahiptik çünkü zamansızdık ve bu yüzden bizi hiçbir fırtına vuramazdı.