Dostoyevski'nin Mektupları
Fyodor DostoyevskiDostoyevski'nin Mektupları Sözleri ve Alıntıları
Dostoyevski'nin Mektupları sözleri ve alıntılarını, Dostoyevski'nin Mektupları kitap alıntılarını, Dostoyevski'nin Mektupları en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
''...kişi mutsuz zamanlarında gerçeği daha açık görebilmektedir.''
Paraya ve kitaba ihtiyacım var.
Yüreğim ağırlaşmıştı sanki. Bir sürü karışık ve değişik, hiç bir kesinliği olmayan hisler doldurdu içimi.
Bana o kadar uzun zamandan beri yazmadın ki seni merak etmeye başladım. Daha sık yaz. Vaktin olmadığından bahsetmen düpedüz bir saçmalık. Kişinin bir mektup yazması için gerçekten o kadar çok zamana mı ihtiyacı var?
İnsanların yaşamak için inanılmaz derecede istekleri ve dayanma güçleri vardır. Kendimde de bunun böylesine çok olabileceğini asla tahmin edemezdim. Ama tecrübelerimden şimdi biliyorum bunu.
Zira zaman anlamını kaybetmiş durumdayım. Kullandığım bir takvimin üzerini ilgisizce çizip, her geçen günün yanına, «Bitti» yazıyorum.
Sıkıntı geçici bir şeydir, neşeli olmak ise bende son çareye dayanır.
En önemli olan nedir? En önemli olan neydi benim yakın geçmişimde?
Bu ne çelişki :))
Çok sevgili kardeşim,
Evvelâ sana şunu diyeyim ki, sana uzun zamandan beri yazmadığım için bana kızma. Allah adına yemin ederim ki, şimdi de sana ispatlıyacağım gibi vaktim yoktu.
Sevgili dostum, bana ümidimi kaybetmememi yazıyorsun. Gerçekten de ümidimi kaybettiğim yok. Kesinlikle hayat burada, hazin ve yeknesak ama başka nasıl olabilir ki?
Sana ne söyliyebilirdim ki?
Bütün söylemek istediklerimin hepsini söylemeye kalksam ciltler dolar.
Yüreğim ruhumda canlanan hayâllerle, şimdiye kadar asla çarpmadığı gibi çarpıyor. Sadece ahlâken değil aynı zamanda vücutça da bir değişim geçirmekteyim. Hiç bir zaman böyle aklım başımda, sıhhatli olmamıştım. Ruhum hiç bir zaman böylesine rahat olmadı. Bütün bunları iyi dostlarıma borçluyum...
Ara sıra nefes darlığı krizleri geliyor. İştahıma gelince her seferki gibi, hiç de tatmin edici değil. Uykum kötü ve sıkıntılı rüyalar görüyorum. Gündüzleri beş saat kadar uyuyup, geceleri en azından dört defa uyanıyorum. Beni gerçekten rahatsız eden bu işte. En kötüsü alacakaranlığın başladığı saatler. Saat dokuzda burası oldukça karanlık oluyor. Çoğu zaman sabahın bir veya ikisine kadar uyuyamıyorum ki, karanlıkta yatmak zorunda olduğum bu beş saat öyle kolay dayanılacak gibi değil. Bunlar sıhhatimi her şeyden daha fazla zedeliyor.
Benim için üzülme, sadece bir arzum var; sıhhatte kalabilmek.
Benim durumumda her yeknesaklık öldürücüdür.