Viyana’da bilgisayar uzmanı bir genç kadın (Anna), Hikmet adlı bir Türkiyeli adamla tanışır. Apansız, hayal gibi, uçucu kaçıcı bir tanışıklıktır bu. “Platonik” bile olamayan bir aşk. Lakin, genç kadının, İçişleri Bakanlığı’nda yüksek bürokrat olan orta yaşlı sevgilisi, mesafeli dursa da hep gözetimi altında bulunduğu uçuk kaçık aile fertleri, küçük işyeri didişmeleri ve arkadaşlarının (Avusturyalı, Arap ve Yugoslav...) acı tatlı aşk hikâyeleriyle salınıp giden yaşamını alt üst eden bir tanışıklık. Bu hikmetli tanışıklık, ortaya çıktığı kadar çabuk yiten aşkının peşinden koşan Anna’yı kentteki göçmen Alevilere, komşusu olan bir münzevi Sufi’ye ve onların fikir âlemine doğru çeker. Sadece fikir âlemine değil, aynı zamanda silahlı külahlı, kaçaklı göçekli işlerin ortasına düşer. “Eski” sevgilisinin aşk rekabetine ilişkin gerginliğini, meslekî (“asayiş”) kaygılarıyla depreştiren alengirli işler...
Günümüz Avusturya edebiyatının ilgi gören yazarlarından Barbara Frischmuth, hikâyesini, zor ama akıcı, özgün bir dille anlatıyor.
