Dr. Jekyll ile Bay Hyde'in Tuhaf Hikayesi
Robert Louis StevensonSözler ve Alıntılar
DOPPELGÄNGER
İkili doğamın, şimdi etkin bir şekilde dönüşmüş olduğum kötü yanı, az önce ortadan kaldırdığım yönüme göre daha ufak ve daha az gelişmişti.
Nihayetinde kötü yanım, hayatımın onda dokuzunu, çaba, erdem ve feragat-ı nefisle dolduran iyi yanıma göre çok daha az çalışmış, çok daha az yorulmuştu. Bu sebepten ötürü, Edward Hyde'ın Henry Jekyll'dan çok daha küçük, hafif ve genç olduğunu düşünmeye başladım. Birinin yüzü iyilikle aydınlanırken, diğerinin yüzünün her yerinde bariz bir şekilde kötülük okunabiliyordu. Kötülük -ki bence insanın öldürücü yanı- aynı zamanda adamın biçiminde bir çeşit deformasyon ve çürüme etkisi yaratmıştı. Gelgelelim, aynada bu çirkin bedene her ne zaman baksam,
asla bir iğrenme hissetmedim. Aksine bu bedene sevgi ile kucak açıyordum. Sonuçta bu beden de bana aitti. Bana oldukça doğal ve insani geliyordu bu beden. Bana göre, o zamana dek yaşamını sürdürdüğüm, benim dediğim, o kusurlu ve ikiyüzlü insana göre, daha dışa dönük ve münferitti. Buraya kadar haklı olduğum aşikardı. Edward Hyde'ın şekline büründüğümde, hiç kimsenin, endişe belirtisi göstermeden, yanıma yaklaşmadığını
gözlemledim. Bunun sebebini şöyle açıklayabilirim. Karşılaştığımız her insan evladı, iyilik ve kötülüğün bir araya gelmiş halidir. Edward Hyde ise, herkesin içinde tamamen kötü olan tek insandı.
Sayfa 89 - Karbon KitaplarKitabı okudu
Nihayetinde insanın, çok sayıda, birbiriyle uyumsuz ve bağımsız sakinlerin bir yönetim biçimi olduğu tahmininde bulunma riskini alıyorum.
Sayfa 85 - Karbon KitaplarKitabı okudu
İnsan gerçekte, bir değil iki kişiden oluşur.İki diyorum çünkü, şu ana kadar bildiklerim bu rakamı geçmiyor.
Sayfa 85 - Karbon KitaplarKitabı okudu
Elindeki arkadaşları, akrabaları ya da uzun süredir tanıdığı kişilerdi. Bu kişilere duyduğu sevgi, aynı sarmaşığın büyümesi gibi zamanla, amaçsızca gelişen türden bir sevgiydi.
Sayfa 8 - Karbon KitaplarKitabı okudu
İkili oynama konusunda çok başarılı olmama rağmen, asla ikiyüzlü olmadım. Her iki yönüm de son derece gerçekti.
Sayfa 85 - Karbon KitaplarKitabı okudu
" Soru sormaya karşı çok hassasımdır. Bana göre, soru sormak mahşer gününe mahsus olmalı. Hem bir soru sorarsın, gerisi tıpkı taş yuvarlamak gibi gelir. Tepede sessizce oturur, aşağı doğru bir taş atarsın. Sonra taş yuvarlanır, gider, başka taşlara çarpar... "
Sayfa 13 - Karbon KitaplarKitabı okudu
İlk kez halkın gözündeki saygıdeğer pozisyonumdan çıkabilecek, bir an da olsa okuldan kaçan bir çocuk gibi canım ne isterse yapabilecektim, özgürce deniz kenarına bile gidebilirdim.
Sayfa 92Kitabı okudu