-Belki bir gün, benim yaşıma geldiğinizde, şu anda unuttuğunuzu zannettiğiniz nice hatıra hafızanızın derinliklerinden fırlayıp ölü balıklar gibi su yüzüne çıkacaklar. Sadece tasvirler de değil, sesler, kokular, hücum edecek zihninize.Niye biliyor musunuz?
-Hayır, niye?
-Çünki gelecek diye bir şey kalmamış olacak önünüzde.Mazi de çoktan geçip gittiğine göre, kendilerini yeniden yaratmanızı bekleyen soluk gölgelerle dolu bir şimdiki zamanın içinde kalacaksınız...Bunun en kötü tarafını söyleyeyim mi?
-Peki, söyleyin.
- Artık başkalarının dünyasında yaşadığınızı dehşet içerisinde fark edeceksiniz.
-Galiba hayatın esrarı onu nasıl yaşadığımızdan çok nasıl anlattığımızda saklı Pelinciğim.Hayatlar vardır, içinde yaprak kımıldamamasına rağmen anlatanın maharetiyle hikâye haline gelirler.