Dünya Büyülü Bir Yer
David AlmondDünya Büyülü Bir Yer Gönderileri
Dünya Büyülü Bir Yer kitaplarını, Dünya Büyülü Bir Yer sözleri ve alıntılarını, Dünya Büyülü Bir Yer yazarlarını, Dünya Büyülü Bir Yer yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Kim bilmek ister ki?" dedi. "Milyonlarca yıl eskiye kim gitmek ister ki?"
Sayfa 104Kitabı okudu
"Elleriyle canımı acıtmak, bakışlarıyla beni korkutmak istiyordu. Ama bir yandan da boynuma yapışmasını bir tür bana tutunmak demek olduğunu, gözlerinin de özlemle dolu olduğunu hissedebiliyordum."
Sayfa 102Kitabı okudu
"Öyküleri oynamaya gerek yok, Kit. Sözcükler yeterlidir."
Sayfa 90Kitabı okudu
"Dikkatli ol," diye fısıldadı. "Dünyada kötülük diye bir şey vardır. Üstelik, bundan en çok zarar görenler, ona inanmayanlar olur."
Sayfa 88Kitabı okudu
"Tekrar bulununcaya değin, orada, toprağın içinde ne kadar zaman kalmıştı acaba? Herhangi bir şeyin yeniden bulununcaya değin, ne kadar süre karanlıkta kalması gerekirdi ki?"
Sayfa 78Kitabı okudu
"Hiçbir şey görmüyorsun. Hiçbir şey duymuyorsun."
"Hiç"
"Hiçbir şey hatırlamıyorsun."
"Hiç. Hiçbir şey yok hatırlayacak."
"Ve geri dönene kadar da korkmuyorsun."
"O kadar zaman gitmiş olduğunu anlamaktan korkuyorsun. Yine gideceğini bilmekten korkuyorsun. Ama oradayken...Hiçlik."
Sayfa 74Kitabı okudu
"Yalnızca karanlık. Yalnızca hiçlik. Üstelik kıpırdayamıyorsun ve nasıl geri döneceğini de bilmiyorsun. Orada durdukça, karanlık seni daha da çok sarıyor; öyle ki, karanlıktan başka bir şey kalmıyor ve hiçbir şey görmüyor, hiçbir şey duymuyor, hiçbir şey bilmiyor, hiçbir şey hatırlamıyorsun."
Sayfa 73Kitabı okudu
"Belki yalnızca hatırlıyordur," dedim. Hep yaptığı gibi."
"Hayır oğlum," diye fısıldadı. "Onun yaptığı unutmak."
Sayfa 72Kitabı okudu
"Sen bunu küçüklüğünde dinleyecektin. Melek gibi şarkı söyler, şeytan gibi dans ederdi."
Sayfa 70Kitabı okudu
Geçer. Her şey için söylenebilecek en iyi şey budur; geçer.
Küçükken her şeye inanmaya başlarsın.
Sayfa 30Kitabı okudu
Köreltilmiş yaşam, acı, sonra da ölüm
Sayfa 21Kitabı okudu
Başımızdan geçen onca şeyden sonra böylesine mutluluk içinde yürüyebileceğimiz düşünülebilir miydi? Bazen hiç sonu gelmeyecekmiş gibiydi; sanki hep karanlıkta kalacak, ışığıhiç göremeyecektik.
Sayfa 10Kitabı okudu
"Bütün yazarlar duydukları öyküleri kaleme alırlar. Bunu her zaman yapmışlardır. Chaucer ya da Shakespeare gibi en büyük yazarlar bile. Öyküler böyle oluşur. Kişiden kişiye taşınır, kuşaklar boyu devam ederler. Her kaleme alınışlarında da biraz farklılaşırlar."
Sayfa 67Kitabı okudu
"Düşün!" dedi annem. "Bununla yaşamak, buna katlanmak zorunda olduğunu düşün."
...
"Çok katı olmak gerekirdi," dedi.
"Ya da öyleymiş gibi yapmak."
"Evet, ya da öyleymiş gibi yapmak."
Sayfa 56Kitabı okudu