Dünya Klasikleri
Umut SarıkayaDünya Klasikleri Gönderileri
Dünya Klasikleri kitaplarını, Dünya Klasikleri sözleri ve alıntılarını, Dünya Klasikleri yazarlarını, Dünya Klasikleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çünkü geldiğim topraklarda insanlar kolay kolay delirmezler. Zira o deliyse, ondan daha deli biri illa ki vardır ortalıkta. Normalde delilik emareleri gösterseler bile daha pis deliye göre kendilerini normal hisseder insanlarımız ve normal yaşantılarına dönerler. Delilik bize asla inandırıcı gelmez.
Bazı yazarlar iyi yazarlardır ve sadece kendi dillerinde okunduğu zaman iyi bir yazar oldukları anlaşılır. Nikolay Gogol ise iyi bir yazar değil, büyük bir yazardır. Çünkü hangi dile çevrilirse çevrilsin Gogol yine Gogol’dür.
Gogol'ün Dar Montu
Normalde delilik emareleri gösterseler bile diğer daha pis deliye göre kendilerini normal hisseder insanlarımız ve normal yaşantılarına dönerler. Zaten bağıra bağıra delirenlere de "delirdi" gözüyle değil "deliye yatıyor pezevenk" gözüyle bakar toplumumuz. Delilik bize asla inandırıcı gelmez. Haa hiç mi istisnalar yoktur? Evet, vardır ama onlar da sanatsal bir üretim vermeden kuru kuru delirirler.
Komik Şeyler YayıncılıkKitabı okudu
Gogol'ün Dar Montu
Peki iyi mi olmuştu bu delirme? Şimdi edebiyat ve sanat sever biri olarak ben, "oo vay baba ne güzel de delirmiş" diye övecek miyim büyük yazarı? Sırf sanata ve edebiyata ilgi duyuyorum diye bu duruma sevinecek miyim? Tabii ki hayır. Herkese küsüp manastıra kapanmalar, büyük eseri "Ölü Canlar" ın ikinci cildini 2 defa yazıp sobada yakmalar filan sevinelecek bir şey mi? Hadi birinci seferde yaktın, ikinci seferde "dur" diyen de mi çıkmamış bu adama? Gerçi Gogol yine insaflı adammış ben olsam hiç yazmadığım ve hiç yakmadığım halde "5 defa yazıp yaktım" diye gezerdim ortalıkta
Komik Şeyler YayıncılıkKitabı okudu
Gogol'ün Dar Montu
Gogol 41 yaşında delirerek ölmüştü. Ölüm döşeğindeyken son sözü "bana çabuk bir merdiven getirin!" olmuştu.
Komik Şeyler YayıncılıkKitabı okudu
Sözün kısası her yaşlanan insan gibi duygularını eyecanını yitirmeye başlamıştı... Bunların yeri eni istekler, yeni arzular alıyordu...Altının şıltısı renklerin en güzeli olmuştu olmuşt artık.... Kolayca, adeta hırsızlama şöhrete konduğu iç gerçek sanatın büyüklüğüne varamayan Cartkov ona rahatça sırt çevirdi... Altın tek Tutkusu oldu, sandıklara para destelerini istifl xen gittikçe pintileşti... Gözleri, kulakları altın engi ve sesinden başka herşeye kapandı...
Komik şeyler yayıncılıkKitabı okuyor
guy de! guy de!
Bu korku öyle bir korkudur ki o geldiği anda, bütün diğer kaygı ve korkular kaybolup gider. İnsan apaçık bir şekilde ölüm gerçeği ile yüzleşir ve o anda ne kimliği ne de toplumdaki konumu önemlidir. Mösyö Signoles de olsanız, yaşlı bir babaanne de olsanız, “ ula can gidiyor, can! “ diye yerlerde tepinmek isteğiyle dolup taşarsınız.
