Dünyanın Ölçümü
Daniel KehlmannDünyanın Ölçümü Gönderileri
Dünyanın Ölçümü kitaplarını, Dünyanın Ölçümü sözleri ve alıntılarını, Dünyanın Ölçümü yazarlarını, Dünyanın Ölçümü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Himayesine aldığı bu adam, mevcut anı ışığa duyarlı bir gümüş iyotlu tabaka ya kaydedecek ve zamanın geçiciliğinden kur t aracak bir alet üzerinde çalışıyordu. Sakın kıpırdamayın lütfen!
Gauss eve gitmek istediğini söyledi.
Benim için fark etmez, diye mırıldandı Gauss, eve gitmek istiyorum, benim için hiç fa rk etmez.
Gauss rastlantıdan söz etmeye koyuldu, bilginin düş manından; her zaman yenmek istemişti onu.
Eee, ne olmuş yani, diye sordu Eugen.
Elbette, dedi Gauss, düşünmeye alışkın olmayan bi rine doğal gelir bu. Tıpkı, gençken baston taşıyıp yaşlıy ken taşımama durumu gibi.
Neden onu kimse iste miyordu, sorun neredeydi?
Eugen uzun saçlarını geriye itti, iki eliyle kırmızı kasketini sıktı, yanıt vermek istemedi.
Konuş bakalım, dedi Gauss.
Dürüst olmak gerekirse, dedi Eugen, kız kardeşim güzel değil.
Gauss başını evet anlamında salladı, yanıt ona ma kul geldi. Bir kitap istedi.
Eugen az önce kapağını açmış olduğu kitabı ona ver di: Friedrich Jahn'ın Alm a n Ji mn a st i k Sanat ı [Deutsche T un ı kun s t]. En sevdiği kitaplardan biriydi.
İşte şimdi Profesör Gauss yatakta saklanıyordu. Min na fa ytonun beklediğini ve yolun uzak olduğunu söyle yip kalkmasını isteyince, yastığa sarıldı ve gözlerini yu marak karısını ortadan yok etmeye çalıştı. Gözlerini ye niden açıp da Minna'yı yine orada bulunca, onu can sıkı cı, dar kaf a lı ve ahir ömrünün talihsizliği olarak nitelen dirdi. Bunun da fa ydası olmayınca yorganı sıyırıp ayakla rını yere bastı.
Ancak çarpık zihinler böyle çirkin düşüncelere kapılabilir.
Onu hiç böyle görmemişler di. Ağır bir sarsıntı geçirmiş olmalı, diyorlardı birbirleri ne. Gerçekteyse, hiç bu kadar mutlu olmamıştı.
Bizim kardeşliğimiz, diye yeniden başladı, niçin bana asıl bilmece gibi görünüyor? Hem biriz hem de çif t , sen be nim olmamam gereken şeysin, ben de senin olamayaca ğın şeyim, iki kişi var olmalıyız, birlikte, isteyelim ya da istemeyelim, başka herkesten daha yakınız. Hem niçin bana öyle geliyor ki , büyük l üğümüz sonuçsuz kalacak ve ne başarırsak başaralım bir hiçmiş gibi kaybolup gidecek, ta ki karşılıklı büyümüş isimlerimiz yeniden bir bütün olana, zayıf l ayana dek? Birdenbire durdu, sonra kağıdı yır t ıp parça parça etti.
İnsanın kötü sonuçlar yaşamaya hazır olduğunu ortaya çıkardım, ama acıdan korktuğu için birçok bilgiyi atlıyor.
Oysa acı çekmeye karar veren, öyle şeyler kavrar ki ...
İnsanın kendi bedenine karşı da ahlaki sorumlulukları vardır, ıvır zıvır değil ki bu; sana rica ediyorum, gel!
Yaşam hiçbir yer de sona ermiyor gibiydi, her yerde yosunlar ve fışkırmış otlar, herhangi bir tür kavruk bitki bulunuyordu. Ona ürkütücü geliyorlardı, bu nedenle onları parçalara ayırıp inceliyor, sınıflarına göre düzenliyor ve buna ilişkin ma kale yazıyordu. Yıllar sonra, ölüler çukurunda benzer bitkiler gördüğünde, buna hazırlıklıydı.
Bu yalnızca engel oluşturur, dedi Humboldt. İnsan, hayatta önemli bir planı yoksa evlenir.
Ben de yolculuk etmek istiyorum, dedi Humboldt.
Forster başını salladı. Kimileri bunu ister. Ve hepsi sonradan pişman olur.
Neden?
Asla geri dönülemediği için.