Dünya'nın Öyküsü
Robert M. HazenDünya'nın Öyküsü Gönderileri
Dünya'nın Öyküsü kitaplarını, Dünya'nın Öyküsü sözleri ve alıntılarını, Dünya'nın Öyküsü yazarlarını, Dünya'nın Öyküsü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Uzayda hiç sürtünme yoktur, bu yüzden dönen objeler milyarlarca yıl boyunca dönmeyi sürdürür
Fakat adım başına yüz yılla, yaşamın doğuşuna erişmek için yaklaşık üç yıl ve yeryüzünün başlangıcına erişmek için yaklaşık dört yıl yürümeniz gerekir
Scripps Araştırma Enstitüsü'nden Gerald Joyce'un başkanlığını yaptığı, 1994 yılında düzenlenen bir NASA panelinde, güncel bir cümle üzerinde uzlaşı sağlanmıştır: ''Hayat Darwinci bir evrim geçirmeye muktedir, kendini idame ettiren bir kimyasal sistemdir.''
Granit yüzer, bazalt batar; Kıta oluşumunun temelinde yatan sebep budur. Granitik bileşime sahip magmalar, ana bazaltik kayalardan çok daha az yoğundur, dolayısıyla bu taze eriyikler, yüzeye yakın kaya kütlelerini kristalleştirecek ya da yüzeye köz ve kül katmanları çıkaran volkanlardan püskürerek atılacak biçimde, yavaş yavaş kaçınılmaz olarak yükselir. Milyarca yıllık Dünya tarihi boyunca, bu kesintisiz süreç yoluyla sayısız granit adası oluşmuştur.
Dünya'nın öyküsü bir başkalaşım efsanesidir- elementlerin yeni kaya ve minerallere, kıta ve denizlere ve nihayetinde yaşama bölünme ve yoğunlaşma efsanesi.
Önemli olan sonuç, buzun, ister içkinizdeki bir küp, donmuş bir nehir ya da akarsudaki bir katman veya dev bir buz dağı olsun, yüzmesidir. Bu sıra dışı özellik olmasaydı pek çok su kütlesi, her kış kalın, koruyucu bir yüzey katmanı oluşturmak yerine, dipten tepeye kadar kaskatı donardı.
Okyanuslar bugün yeryüzünün toplam kütlesinin yalnızca yaklaşık yüzde 0.02'lik bir oranını temsil eder, öte yandan atmosfer oylumunun milyonda bir parçasından fazlasını oluşturmaz.
Dünya'nın emekleme çağı, yaklaşık ilk yarım milyar yılı, gizemlerle doludur. Kayalar ve mineraller yeryüzünün hikâye edilmiş tarihinin büyük bölümü için somut kanıtlar sunar fakat pek az kaya ya da mineral o en eski Hadean Devri'nden sağ çıkar.
Yeryüzünün ilk aşamadaki evrimi iç içe geçmiş iki kimyasal gerçekliğin bir sonucuydu: Kozmokimya (elementlerin oluşumu) ve petrokimya. (kayaların oluşumu) Önce kozmokimya ortaya çıktı ve daha ağır elementler yıldızlarda oluştu: Her şey ilk sıradaki bir ve iki numaralı elementler olan hidrojen ve helyumun ötesinde periyodik tablodaydı. Evrenimizde, bu kimyasal elementlerin pek çoğu baskın olmaya yazgılı olmuştur: Oksijen, silikon, alüminyum, magnezyum, kalsiyum ve demir; özellikle kayalıklı karasal gezegenlerdeki tüm diğer elementlerden çok daha baskın çıkar. Bu altı element Dünya'nın kütlesinin yüzde doksan sekizini oluşturur, Dünya'daki Ay'ın, Venüs'ün ve Mars'ın yüzde doksan sekizini oluşturduğu gibi.
Fakat kaçınılmaz olarak, karşı konulmaz biçimde kendini bilme olasılığını vaat eden bir evrenle sonuçlanan doğa yasalarına bağlı bir kozmos, bilimsel çalışmaların da özünde ortaya koyduğu gibi, anlamla dolu bir kozmostur.