Şimdi yapamadıklarım, daha sonra yapacaklarımın bir işareti ve bir belirtisinden başka bir şey değildir. İmkansızlık duygusu bütün olabilirliklerin başlangıcıdır.
Şu dünyada tüketmediğimiz yeni olan ne kaldı ki? Aşkı; nefret ve kendi gururumuzu doyurmak adına tükettik. Bilgiyi; yanlışları benimseme, ön yargıları kabullenme ve algılama adına tükettik. Mutluluğu; zevk alma, acı ve herkesin gittiği yoldan gitme alışkanlığı adına tükettik. Gücü; zayıflık, çaba ve yenilgiye uğramış zaferler yerine kullandık. Yaşamı; doğup büyüme ve ölüm olarak anladık. Birliğe ve bütünlüğe varmayı ise savaş ve işbirliği sandık.