Doğmuş olmak, yaşamak için yeterli neden değildir. Niçin yaşadığını bilmeyen insan, denize düşmüş tahta parçasına benzer. Gideceği yönü, belirleyemez. Şaşkın, sıkıntılı ve çaresizdir..
İnsanca sözcüğü, “insanlığın ortak değerlerinin simgesidir” şeklinde algılanır. Bu anlayış insanı yansıtmaz. Çok yönlü olan insanın tek boyutudur. Biz insana yakıştırmasak da olumlu davranışlarının yanı sıra, olumsuz duygu, düşünce ve davranışları da insancadır. Zıtların sentezidir insan!...
İnsanlara iyilik yapmak için ırk, renk, mezhep, meşrep, meslek, teşkilat, tarikat... yoklaması yapma. Her insan iyilik yapılmaya layıktır. Kime, nerede, nasıl iyilik yapılacağını bil..
Dost arama sevdasına kaptırma kendini, o yola gidenlerin çoğu boş döndü. Kimi şiirler yazdı yalnızlık üstüne, kimi şarkılar besteledi hüzün kokulu... Kimi de acısını içine gömdü sessizce...