Bir insanın parçalarına, dikkatimizi andan uzaklaştıran öne çıkan hayallere tutundukça, elimizde hayatta kalmamizi sağlayacak umutlara dönüştürdüğümüz ayrıştırılmış birkaç anı kaliyor ve onları bize kendimizi sevdirecek kadar sevdiğini sandığımız kişinin omuzlarına yüklüyoruz.