Düşüşten Sonra bir eylemi değil, eylemle ilgili fikirleri gösterir. Psikolojik bakışını Freud'dan ziyade Franzblau'ya borçludur. (Quentin'in annesi onun güzel yazı ustası olmasını, oğlu aracılığıyla başarılı ama fiilen cahil işadamı kocasından öç almayı istiyordu.) Siyasetin henüz psikiyatrik hayırseverlikle yumuşatılmadığı bir yerdeki siyasal fikirlerine gelince , Miller hala solcu bir gazete karikatürü seviyesinde yazmaktadır. Quentin'in genç Alman kız arkadaşı (olay 1950'lerin ortalarında geçer) sınavı atlatmak için, 20 Temmuz subaylarının hikayesinin habercisi olmayı seçer: "Hepsinin asılması lazım." Quentin'in siyasal cesaretini gösteren, Temsilciler Meclisi Amerikan Karşıtı Faaliyetleri izleme Meclisi'nin başkanının sıkıcı konuşmasını kesip, muzaffer bir edayla "Kendi yurtsever bölgenizde kaç Zenci'nin oy kullanmasına izin verdiniz?" diye sorabilmesidir. Düşüşten Sonra'nın bu entelektüel zayıflığı, her zaman olduğu gibi, ahlaken sahtekarlığın kapısını aralar. Düşüşten Sonra'nın iddiası, modern insanın kendi insanlığının bir dökümünü çıkarabilmesi; nerede suçlu, nerede masum, nerede sorumlu olduğunu sorabilmesidir.

Yoruma Karşı

Düşüşten Sonra