Maceraların 94 sayfada bitmesi Dylan Dog aşklarının bir ömre bedel olmamasından mı kaynaklanıyor acaba?...
Günübirlik hoşlaşmalar ve cinsellik; doğanın gereği, hayatın kaynağı belki de... Ama tümü olmasa gerek.
Hoşlanmak, aşık olmak...
Aşık olmak, sevmek,
Sevmek... Bir ömür vermek...
Bir ömrü verebilecek kadınla karşılaşmak...
Belki de en önemlisi bu...
Erkeğiz ya, konu doğal olarak erkek gözüyle kadın üzerinden yürüyor kendiliğinden. Yazılanları kadın gözüyle irdelemek de yanlış olmaz;
bir ömür verilebilecek erkekle karşılaşmak...
İnsanlığın doğası gereğiyse doğmak, büyümek ve ölmek...
Bir kadınla bir erkeğin ya da bir erkekle bir kadının birlikteliği de bir
o kadar gerekliliğidir doğanın...
Dolayısıyla Dylan Dog’un kitap sayfaları arasında yaşadığı aşklara kızmamak lazım; ‘her macerada bir aşk yaşıyor’ diye.
Ne yapsın? Adamcağız arayış içinde...
Bu arayış içinde Dylan da Suzi gibi; ömür verilesi bir kadın bulabilse, onun da maceraları Yüzbaşı Tom Miks gibi binlerce sayfa sürerdi kuşkusuz...
***
İki sayıdır yazılarımda aşktan yola çıktım...
Kendimce hoşlanmaktan sevmeye, aşk üzerine mırıldandım durdum.
Hatta geçen ay kitap çıkarmayı bile unuttum...
Aşık mıyım ne?
***
Şaka bir tarafa...
Geçen ay kitap çıkarmayı unutmadım tabii ki...
Ama aşık olduğum gerçek...
Hatta daha da doğrusunu söyleyeyim mi size?...
Ben evlendim!
