16. yüzyıldan bu yana yazılan tüm klasik tefsirlerin kaynağı Kanuni'nin Şeyhülislamı Ebussuus Efendi'nin muhteşem eseri..
Ebussuûd tefsiri, kendisinden önceki en meşhur keşşaf ve Beyzavi tefsirlerini örnek esas alıp onları geçen tefsir.
Son devrin büyük âlimi Ömer Nasuhi Bilmen diyor ki: "Ebussuûd tefsiri bizi Beyzavi tefsirinden müstağni kılabilir."
Ömer Nasuhi Bilmen Ebussuûd tefsiri için "Türk âleminin yüzünü güldürmüş, marifet ve fazilet çehresini yeni şeref halesiyle tezyin eylemiştir" demektedir.
Ömer Nasuhi Bilmen Ebussuûd tefsirini bilhassa peygamberimiz hakkında gösterdiği nezaket ve itina ve bazı ayetlerin hiç bir yerde bulunmayacak güzellikte yorumlanması bakımından övülmeye değer bulmaktadır.
Bu tefsir ehlisünnet itikadının zirvesinde yapılan yorumları ihtiva etmektedir.
Esas olarak ehlisünnet itikadı ve Hanefi fıkhı esas alınmakla beraber yer yer bunların mutezile ve diğer mezheplerle mukayesesini de yapmaktadır.
Neticeten Kur'ân'ın ana mihverinin tevhid olduğu Tevhidin de sadece bir olan Allaha inanmaktan ibaret olmadığını, cahiliye devrinin insanlarının da Allaha inandıklarını ve asıl olanın hiçbir eş, ortak, benzer koşmadan Allah'ı tenzih ederek, "birleyerek inanmak" olduğunu en belagatli şekilde hemen her fırsatta anlatan bir tefsir.
Mealli, ayet asıları Arapça ve ayrıca Latin harfleriyle verilmiş..
Kanunî Sultan Süleyman'ın, eserin ilk ciltleri saraya gönderilince, sevincinden ve saygısından ayakta karşıladığı tefsir..
Ebussuûd hazretlerine "İkinci Ebu Hanife" dedirten tefsir.
