En Beğenilen Efsuncunun Son Oyunu kitaplarını, en beğenilen Efsuncunun Son Oyunu sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Efsuncunun Son Oyunu yazarlarını, en beğenilen Efsuncunun Son Oyunu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Birlikte yirmi beş yüzyıl önce sonsuza kadar yok olmuş ve sadece Polgara'nın anılarında yaşayan bir dansın ağır, zarif ve biraz da kederli adımlarıyla dans ettiler."
Aldur Taşı'nın ele geçirilmesi iki kehanetten birisinin gerçekleşmesi için bir başka adımdı sadece.
Garion'u artık baya baya büyümüş görüyoruz. Dostlarını, yoldaşlarını, sevdiklerini ve seveceklerini riske atmamak adına bir yolculuğa çıkıyor Garion yanına ipek ve Belgarath'ı alarak. Bu bölümlerde, yer yer Frodo ve Sam'in yolculuğu göz kırpıyor okuyucuya. "Başaracaksak biz başarabiliriz sadece, bizden başka kimseyi riske atmanın bir anlamı yok." diyerekten kendine has üç karakter yola koyuluyor.
Öbür tarafta ise küçük prensesimiz Ce'Nedra zekice hamleler ile tüm batı ordularının başına geçiyor. Zihnen ne yaptığının farkında değil ama kalbi sevdiğine yardım edebilmek adına ne yapılması gerektiğini çok iyi biliyor.
Tüm serinin finalinin sözde basit bir demirci olan Durnik ile bağlandığı kısım gerçek anlamda bir şaheser. Polgara'nın Torak'ın iradesine karşı koyabilmesi adına daha önceki kehanetlerde söz edilen olay gerçekleşiyor ve sonrası Torak'ın şok edici "Anne" seslenişi ile son buluyor.
Yazar beş kitap boyunca işlediği zarif ezgileri bir orkestra şefi misali birleştirip okuyucuya unutulmaz bir konser sunuyor. İyi ki bu seriye başlamış, iyi ki bir kitabı kapağına göre yargılamamışım.
Okuduğunuz için teşekkürler.
"Başardık mı baba?"
Belgarath'ın gülümsemesi içtendi. "Evet Polgara," diye cevap verdi.
"Aslına bakarsan çok iyi başardık."
"Öyleyse bütün bunlara değerdi, değil mi baba?"
"Evet Pol, değerdi."
Dans devam etti.
Belgariad serisinin genel incelemesini ve tüm kitapları hakkındaki ayrı ayrı incelemelerimi tek bir yazıda bir araya getirdim, okumak için; adastraperaspera2.wixsite.com/adastraperasper...
~~~
Beşinci kitap ise Efsuncunun Son Oyunu. Bu kitapta da Yüzüklerin Efendisi hissi var. Artık
“Yaralı bir insan zamanla iyileşir, acısı da azalıp zamanla kaybolur, çünkü yaralanmak insanlık durumunun bir parçasıdır, insanlar zaman zaman yaralanabilir olarak doğarlar, bu yaraları iyileştirme mekanizması da onlarla birlikte doğar.“