İstediğimiz ahlaki eğitime başlamanın en doğru zamanı bir çocuğun doğduğu andır çünkü o zaman boşa gidecek umutlar olmaksızın başlanabilir. Daha sonraki yaşlarda eğitime ve kötü alışkanlıklara karşı mücadele etmek zorunda kalacak, sonuç olarak öfke ve dargınlıkla karşılaşacaktır.
İki yüzlü bir toplumda doğruluk ilerlemeye az çok engeldir ama korkusuzluğun yararları bu engelden çok daha ağız basar, çünkü korkusuz olmadan hiç kimse doğru olamaz. Biz çocuklarımızın doğru, saf, açık ve onurlu olmalarını isteriz. Ben onların bu özelliklerle başarısız olduğunu görmeyi köle becerileriyle başarılı olmalarına yeğlerim. Mükemmel bir insan olmak için doğuştan gelen bir gurur ve dürüstlük asıldır, bu olunca yalan, herhangi iyi bir niyetle söylenmesi dışında olanaksız olur. Ben çocuklarımın düşüncelerinde ve sözlerinde doğru olmalarını isterim, bu onların maddi zararlarına neden olsa bile. Çünkü burada zenginlik ve yüksek mevkiden daha önemli olan bir şey söz konusudur.
Bir sabit düşünce önce, şiddetli çabalar harcayarak dikkati başka tarafa çekmekle tedavi edilemez, aynı konu üzerinde bıkıp usanıncaya kadar bilgi edinmekle tedavi edilir. Böylece ilgi hastalıklı olacağı yerde bilimsel olur.