Ehl-i Beyt ve Kerbela
KolektifSözler ve Alıntılar
Keşke bu uyarıyı bütün sevdiklerimize yapabilsek!
Peygamberimiz(sas), kızı Fatıma'ya seslendi ve şöyle dedi:
"Ey Fatıma! Kendini ateşten kurtar! Çünkü ben Allah'a karşı sana ne bir yarar sağlayabilirim ne de senden bir zararı savabilirim. Ne var ki senin benimle soy bağın var ve ben o bağı hep koruyacağım!"
Sayfa 10Kitabı okudu
Son dakika olmasaydı, çoğu işler yapılamazdı.
Zaman, içinden güler. Bunu bir tohumu seyredenler bilir Sert ve ölü gibi duran küçücük bir tohumun içinde gümbürdeyen taptaze hayatı hissedenler, içinden sessizce gülen zamanı duyabilir. Her tohum henüz bitmemiş bir şiirdir. Çünkü her tohum geçmişi, geleceği ve bugünü ile bütün bir hayatı aynı anda içinde taşır. Tohumun diliyle içinden, sessizce güler zaman ve der ki: "Hiçbir şey öylece geçip gitmez. Hiçbir şey yok olmaz. Yaşamak anımsamaktır."
Sayfa 66Kitabı okudu
Bütün tufanların içinde Allah'a yürekten inananlar, sabredenler ve dağılmışlar için kurtarıcı olarak bekleyen bir Nuh'un Gemisi mutlaka vardır.
Sayfa 67Kitabı okudu
Gazze ve Filistin Kerbela da hz. Hüseyinin haykırışını hatırlatıyor:
"Ya Rabbi! Eğer sırtım toprağa düşecekse, düşüşümü ümmetin silkinip kalkmasına vesile kıl!"Hz. Hüseyin
Sayfa 68Kitabı okudu
"Din yormaz insanı; cehalet, taassup, anlayışsızlık yorar."
Fikir ve yorum farkını 'rahmet'e dönüştürememenin getirdiği bu taassup, bütün büyüklerin karşılaştığı bir engeldir, onların dili ile bir imtihandır.
Sayfa 104Kitabı okudu
EHL-İ BEYT SEVGİSİ
Ehl-i beyt sevgisi bizim kültür mozaiğimizin ayrılmaz bir parçasıdır. İnanç ve kültür harcımızın çimentosudur. Bu sevgi kimsenin tekelinde değil, herkesin ve her kesimin kalbinde, vicdanında vardır ve olmalıdır. Bu sevgi pınarı asırlar boyunca bizim engin hoşgörümüzün ve alicenaplığımızın kaynağı olmuştur. İşte bu nedenlerle bu sevgi ayrışma, parçalanma sebebi değil bilakis dayanışma ve kaynaşma vesilesi olmalıdır.
Sayfa 42Kitabı okudu
Boş zaman yoktur; boşa geçen zaman vardır.
Zaman, içinden konuşur. Yitip gitti sandığımız, yok saydığımız, unuttuğumuz, bölünemeyen, ölçülemeyen ve akışı parçalanamayan zaman, içinden konuşur. Yeryüzündeki en kadim ses zamanın sesidir. Bütün dillere müdahil, bütün dillerden azade ama hiç değişmeyen sesiyle, o en eski sesiyle konuşur zaman. Sessiz, gürültüsüz ve içinden.
Sayfa 65Kitabı okudu