Ellerimde Gönderileri
Ellerimde kitaplarını, Ellerimde sözleri ve alıntılarını, Ellerimde yazarlarını, Ellerimde yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Milyonlarca insan evlerini, her şeyini kaybetmişti,
Müttefiklerin, Avrupa' da evlerini kaybeden insanlar için kamplar kurduklarını biliyorlardı. Milyonlarca insan evlerini, her şeyini kaybetmişti, kasabaları ve köyleri yok olmuş, külleri rüzgarla uçup gitmişti, işte gidecek yeri olmayan bu insanlar için sığınma kampları kurulmuştu. Yemek, kalacak bir yer, tıbbi destek veriliyordu. Yetimler için okullar ve onlarla ilgilenen görevliler vardı. Göçmenlik görevlileri insanlara deniz aşırı ülkelerde yeni evler bulmaları için yardımcı oluyorlardı. Kamplar Polonyalılar, Macarlar, Litvanyalılar, İtalyanlar, Ukraynalılar, Çingeneler, Sırplar, Avrupa'nın her tarafından kayıp insanlar içindi. Ama Yahudiler ilk sırayı alıyorlardı. Yok edilmeye çalışılmış, avlanmış Yahudiler için. Ben onlardan biri olacaktım. Saçımı siyaha boyadık.
Arkadaşlarım üzerinde Yahudi ismi, Sonia Sofierstein yazılı olan bir transit geçiş belgesi verdiler ve titreyen elime bir bilet tutuşturdular. Almanya'ya, Hessisch-Lichteau'ya, doğru yola çıktım. Almanya' da sığınacak bir yer aramak amacıyla Yahudi kılığına girmiş olmam garip bir ironiydi. Kaderin garip espri anlayışına alışmaya başlamıştım.
Sayfa 252 - Say Yayınları, 1.Baskı 2009 İstanbulKitabı okudu
Nazilerin o insanları nereye götürdüklerini görmek zorundaydık.
Mahkumlardan oluşan sıra kasabanın dışına yöneldiğinde saklandığımız yerden çıktık. Kamyonlar çoktan sokaklardaki cesetleri yüklenip gitmişlerdi ama sinekler hala uçuşuyordu.
Karanlık bir ormanda kaybolmuş çocuklar gibi ·her gölgeden ürküp her sesle yerimizde sıçrayarak kalbimiz korkuyla dolmuş halde ilerledik. Ne yapmamız gerektiğini konuşmamız gerekmiyordu. Nazilerin o insanları nereye götürdüklerini görmek zorundaydık. Cesaret edebildiğimiz kadar yakından takip ettik.
Ancak daha kasabanın dışına çıkmamıştık ki silah sesleri duyuldu. Bir garajın duvarına yaslanarak bekledik. Her silah sesiyle vurulanlar bizmişiz gibi yerimizde sıçrıyorduk. Silah sesleri uzun süre devam etti -gerçekten çok uzun süre ve en sonunda kesildiğinde hiç konuşmadan otobüs durağına ilerledik. Ölü kadınlar gibi yürüyorduk, ruhlarımız parçalanmıştı.
Gördüklerimiz hakkında konuşmadık. O zaman bu konuyu konuşmak küfürden bile beter bir şeydi. O kadar kötü bir şeye şahit olmuştuk ki ölümcül bir kutsallık kazanmıştı! Kötülüğün mucizesiydi! Gördüklerimizi kelimelere dökmek mümkün değildi, biz de konuşabileceğimiz zaman gelene kadar gördüklerimizin anısını güvenle sakladık. Zamanı geldiğinde onlara gösterip şöyle diyecektik, "İşte! Bu bir insanın yapabileceği en kötü şey!"
Sayfa 121 - Say Yayınları, 1.Baskı 2009 İstanbulKitabı okudu
Kar, kanla karardı.
Karşımdaki görüntü dağılan bir karınca yuvasını hatırlatıyordu. Erkekler, kadınlar, çocuklar sokaklarda koşuyorlardı.
Kamyonlardan inen SS askerleri kaçışan Yahudilere ateş ediyordu. İnsan bedenleri üst üste yığılıyordu. Camın arkasın dan bile, yükselen çığlıklarla ve köpeklerin havlamalarını duyabiliyordum. Kar, kanla karardı.
Sayfa 106 - Say Yayınları, 1.Baskı 2009 İstanbulKitabı okudu
"Bence onun kalbinin olması gereken yerde bir buz parçası var ."
Sayfa 124Kitabı okudu