Empati Çağı Gönderileri
Empati Çağı kitaplarını, Empati Çağı sözleri ve alıntılarını, Empati Çağı yazarlarını, Empati Çağı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kitleleri istedikleri gibi yönlendirmek için liderlerin yapması gerekenler hiç de zor şeyler değildir: Bir dış tehdit unsuru bul, toplum içinde korkuyu körükle; işte insanlara özgü sürü iç güdüsünün egemenliği!
Bizler, akıl almaz bir ölçüde grup davranışı sergileyen hayvanlarız.
Hayatta kalabilmek için başka bireylerin varlığına bel bağlamak zorunda olduğumuzu unutmamalıyız. İnsan topluluklarıyla ilgili herhangi bir tartışmaya girişmeden önce, başlangıç noktası olarak bu gerçekten hareket edilmelidir. Yoksa geçmiş yüzyılların, atalarımızın kuşlar kadar özgür ve herhangi bir sosyal yükümlülükten muaf olduklarına dair yanlış düşüncelerinden değil.
Her ne kadar bizim bütünüyle bambaşka bir varlık olduğumuza inanan pek çok kişi olsa da ben bir tür hayvan olduğumuza inananlardanım.
Wisconsin Madison'daki bir primat laboratuvarında, Harlow tecrit edilerek büyütülen maymunların zihinsel ve sosyal olarak dengesiz olacaklarını ispat etmiştir. Daha sonra bir grup içine bırakılan bu maymunların harekete geçmedikleri, becerilerini sergilemedikleri ve her türlü sosyal etkileşimden kaçındıkları gözlenmiştir. Şu anda Harlow'un araştırması bilimsel etiğe uygunluğu konusunda ne düşünürsek düşünelim, yapmış olduğu araştırma, beden temasının engellenmesinin memelilere göre bir şey olmadığını açıkça ortaya koymuştur.
Sevdiği eşlerinin ölümünü kabullenemeyen hayvanlarla ilgili binlerce öykü var. Ölmüş bebeklerini onlardan geriye yalnızca derileri ve kemikleri kalana kadar yanlarında taşıyan primat annelerin olduğunu biliyoruz. Kenya'da yakın zamanlarda bebeği ölen bir dişi babun, bebeğinin öldüğü geniş ovadaki çalılığı bir hafta sonra ye niden fark edince, bebeği sanki yeni ölmüş gibi şiddetli bir acı yaşamıştı. Yüksek bir ağacın tepesine tırmanmış ve babunların normalde kendi topluluklarından ayrılırken çıkardıkları sese benzer ağlamaklı çığlıklarla etrafta bebeğini aramıştı. Fillerin de ölen arkadaşlarının ya da eşlerinin güneşten artık ağarmış olan kemiklerinin başına döndükleri ve orada kutsal bir mekanda bulunuyormuş gibi oturdukları biliniyor. Yaklaşık bir saat boyunca kemiklerin etrafında defalarca usul usul dönüp, onları koklamayı sürdürürler. Bazen bu ke mikleri yanlarında alıp götürseler de, diğer filler bu kemikleri "mezarlık" alanına geri getirmişlerdir.
Açıkçası, çoğu zaman "içgüdülerimize" dayanan ani ahlaki yargılarda bulunuruz. Akıl yürütme yetimiz, tıpkı yandaş medya yazarı gibi mantıklı görünen uydurma gerekçeler bulmaya çalıştıktan sonra, duygularımız bir karara varır.
The Descent of Man (İnsanın Türeyişi) adlı kitabında insan ahlakını, hayvan sosyalliğinin bir devamı şeklinde gören Darwin'e kesinlikle katılıyorum:
Bir hayvan her ne kadar açık sosyal içgüdülere sahip olsa da, [...] kaçınılmaz olarak bir ahlak duygusu ya da bilincine erişir. Ve bu duygu ya da bilinç, onun zihinsel yetilerini iyi geliştirilmiş ya da en az insandaki kadar geliştirilmiş bir konu ma yükseltir.
Çok sayıda iktisatçı ve siyasetçi doğada var olduğuna inandıkları kesintisiz mücadele üzerinden insan toplumlarını biçimlendirmeye çalışmaktadırlar. Fakat böyle bir mücadele, yalnızca küçük bir alanın yansıtılmasından ibarettir. Tıpkı sihirbazlar gibi önce kendi ideolojik önyargılarını doğanın şapkasının üzerine atarlar ve sonrasında da doğanın kendi söylediklerini nasıl da kanıtladığını göstermek için onu kulaklarının üzerinden çekip alırlar. Bu, hepimizin çok uzun zamandır içine düştüğümüz bir tuzak. Rekabet, resmin tamamının kesinlikle bir parçasını oluşturuyor, fakat insanlar yalnızca rekabetle yaşayamazlar.