Endişe
Yılmaz GüneySözler ve Alıntılar
Çocuklar telef oluyor.
Çocuklar ölüyor. Ana babaların da umurunda
değil. Alışmışlar artık.
Sayfa 25
Ah
şu kaval sesi, insan sesi. Bir zamanlar otuzüç
kişiyi kurşuna dizdiler buralarda.
Ova haindir, bakma bereketlidir, suludur, ama
haindir.
Sayfa 18
Müthiş bir birlik var aralarında. Bu sendikal
örgütlenme bilincinden gelmiyor. Aşiret kalıntısı
bir şey. Bir yabancıya karşı bütün aşiret nasıl
davranırsa şimdi de öyle davranıyorlar, içlerinde
saygı duydukları yaşlı bir işçi ne diyorsa onu yapıyorlar.
Sayfa 29
Seçmenlerine hoş görünmek için atıp tutuyor. Politika ayrı, hayat ayrı.
“İnsanları asıyorlar, mapusa atıyorlar. Önemli değil. Hepsi ‘hakkını arama duygusunu’ miras bırakıyor. Kimse engel olamaz buna”
Sayfa 34 - Güney YayınlarıKitabı okudu
Herkes, İstanbul'lara, denizlere gidip, deniz kıyısına uzanır, yanmaya çalışır. Ben de bu fotoğrafa bakarak yanıyorum.
Sayfa 15 - duvar takvimindeki Tarabya koyunun fotoğrafı kastediliyor