Epileptik

David B.

Comments and Reviews

See All
376 syf.
10/10 puan verdi
Epileptik
Fransızca orijinal adı “L'Ascension du Haut Mal”, Orta Çağ'da epilepsiye verilen isimdir. Normalde 6 ciltten oluşmasına karşın hepsi tek bir kitapta toplanmış. Altmışlı yılların ortalarında bir ailenin hikayesidir. En büyük çocuk Jean-Christophe yedi yaşındayken epilepsi nöbetlerinden etkilenmiştir. David olan küçük kardeşi Fafou, abisinin krizlerinin ailede meydana getirdiği karışıklık üzerine, yetişkinlerin, ebeveynlerin, doktorların, yoldan geçenlerin, şarlatanların, guruların gösterdiği tepkileri ve Jean-Christophe’u tedavi etmeye çalışılan yolda ki bakışları konu ediniyor. Yer yer ailenin atalarının anıları görebiliyoruz. Bunlar, Fafou'nun dünyasında yarattığı hayal gücüne, onu çevreleyen ve haline geldiği tasarımcının inşasına katılan olaylardır. Epilepsi hastalığına merak duymayanların bile ilgisini çekebilecek nitelikte bir çizgi roman olduğunu düşünüyorum. Çizimleri ise oldukça yaratıcı gerek mitolojik, gerekse tarihi figürlere yer veriyor. Bununla birlikte, nesnel ve doğrusal bir anlatı olmaktan uzaktır, epilepsinin baş göstermesi, aile resminin çerçevesinin çok ötesine geçiyor ve bazıları için merkezi olandan çok uzak birçok sayıda temayı ele alıyor. Birkaç örnek vermek gerekirse, kültürel miras, aile anıları, alternatif tıp, bir çizgi roman yazarının hayal gücünün gelişimi, rüyalar, hayaletler, kısır döngü ve yalnızlık hakkında fazlaca zengin bir dünyanın içerisinde kendinizi bulabilirsiniz.
Epileptik
Epileptik
David B.
David B.
Bilinmeyen Şiir
Bilinmeyen Şiir
Epileptik
EpileptikDavid B. · Karakarga · 201725 okunma
Reklam
376 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
·
Read in 3 days
Selamlar ben leyla bu kitabı okur okumaz yorumlasaydım daha coşkulu ve detaylı bir inceleme yazabilirdim o yüzden şimdi yazacağım yorumun boynu kitabı yeteri kadar övemeyeceğim için biraz boynu bükük kalacak... Epilepsi hastalığının bir aile üzerinde bıraktığı yıkımı anlatıyor. 60'lı yılların ortalarında ailenin en büyük çocuğu olan Jean-Christophe yedi yaşındayken epilepsi nöbetleri başlamıştır. Küçük kardeş Fafou'nun gözünden okuduğumuz olaylar hastalığın pençesinde boğuşan abisinin peşinde çaresiz bir ailenin çırpınışlarını okuyoruz. O zamanlar tedavisi olmayan dermansız bir hastalığa çare arama umuduyla şarlatanların ve doktorların olmadık deneysel tedavilerinin peşinde çaresiz ailenin ailenin Fafou'nun muhteşem hayalgücü ve çizimlerinin detaylarıyla farklı maceraya çıkıyorsunuz. Abisinin yaşadığı şeyleri anlamdırmaya çalışan , ve o dönemde hayali arkadaşlarına sığınan küçücük bir çocuk. Ancak zamanı geldiğinde onları geride bırakacak kadar her şeyin farkında… Böyle bir hastalıkla yaşamanın ne kadar zor olabileceğini ancak hayal edebilirim. “Eğer bir kamyonun altında kalsaydı ondan kurtulmuş olurduk” diyor abisini çok seven Fafou… ona bu cümleyi söyleten yorgunluk idrak edebildiğimin çok ötesinde… Jean - christophe’un içinde bulunduğu buhranı aslında bazılarımız anlayabilir. Konfor alanından çıkmak istememesi, hastalığını bahane ederek hayatını yaşamayı ertelemesi sanıyorum bazılarımızın çektiği sıkıntılardan. Jean - christophe’u oturduğumuz yerden yargılamak yerden kolaydır doğrudur fakat okurken çok fazla ortak nokta keşfedeceğinizden eminim
Epileptik
EpileptikDavid B. · Karakarga · 201725 okunma
376 syf.
·
Not rated
İlk şunu söylemek istiyorum: yazarın hayal gücüne ve yaratıcılığına hayran kaldım. Bunun yanında hafızasının sağlamlığı, anılarını eksiksiz hatırlayabilmesini ve bunları resme döküş şeklini de hayranlıkla okudum. Çizimler çok başarılıydı. Epileptik, trajik ama eğlenceli olmayı başarmış bir grafik roman bana göre. Epilepsiyle savaşın kişisel olmadığını, ailenin de içinde olduğunu ve epilepsinin ailedekilerin hayatını da yönlendirdiğini başarıyla aktarmış. Yazar-çizer, epilepsi konusuyla sınırlı kalmamış, başka konuları hatta tarihteki bazı olayları da anılarının arasına eklemiş. Duygulandırdı, gülümsetti, bazen karamsarlığa yol açtı ama iyi geldi. ~spoiler~ Kitap, epilepsi hastası Jean Christophe ve ailesinin hastalıkla savaşını konu ediniyor. Bunu kardeşi Pierre François'in gözünden yapıyor. Ailesi Jean'i iyileştirebilmek için her yolu deniyor, ne yazık ki işe yaramıyor. Aksine onu daha da hırçınlaştırıyor, isyana yönlendiriyor. Kitabın sonunda abi-kardeşin aslında birbirine ne kadar ihtiyacı olduğunu ama Jean'in hastalığı yüzünden birbirinden kopuşlarını görüyoruz, ne kadar yalnız hissettiklerini anlıyoruz. Zavallı Jean Christophe, keşke ailenin iyileşmen için ne kadar gayret gösterdiğini görüp biraz da olsa çabalasaydın. O zaman Fafou bu kadar yalnız hissetmezdi. Ve tabi sen de.
Epileptik
EpileptikDavid B. · Karakarga · 201725 okunma
100 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.