Muhabbetin açamayacağı kapı, çıkarmayacağı yol, götürmeyeceği menzil var mı? Yok.
Onun en esaslı dostu olan gönül, bir kere mana âleminden bir tat, koku aldığında yerinde durabilir mi?
"Haydi," der, tutar elinden "Yollar bizimdir. " Düşe kalka, celâlinden cemâline, imtihanından ikramına götürür de götürür. Doymak bilmez insan.
Der ki "Âlem işte budur, işler böyle görülür."