Esrarengiz Yabancı
Mark TwainEsrarengiz Yabancı Gönderileri
Esrarengiz Yabancı kitaplarını, Esrarengiz Yabancı sözleri ve alıntılarını, Esrarengiz Yabancı yazarlarını, Esrarengiz Yabancı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kâinatınızın ve içindekilerin sadece rüya, hayal, kurmaca olduğundan kuşkulanmamış olmanız gerçekten tuhaf! Tuhaf, çünkü onlar alabildiğine açıkça ve delice anlamsız… bütün rüyalar gibi: iyi çocukları kötüler kadar kolaylıkla yaratabilecekken kötüleri yaratmayı tercih etmiş bir Tanrı; isteseydi hepsini mutlu edebilecekken asla bir tanecik olsun mutlu birini yaratmamış bir Tanrı; onları acı hayatlarını değerli bulacak şekilde yarattığı halde cimrilik edip o hayatları kısa kesen bir Tanrı; meleklerine çalışarak kazanmadıkları ebedi mutluluğu bahşettiği halde, diğer çocuklarını zihnin ve bedenin acı verici dertleriyle ve hastalıklarıyla lanetlemiş bir Tanrı; adaletten söz edip cehennemi yaratan, merhametten söz ederken cehennemi yaratan, yetmiş çarpı yedi kere Altın Kural ve bağışlayıcılık deyip cehennemi yaratan bir Tanrı; kendisinde hiç olmadığı halde başkalarına ahlaktan söz eden bir Tanrı; suça kaş çatan, fakat kendisi bütün o suçları işleyen bir Tanrı; bir çağrı olmaksızın insanı yaratan, sonra da onu alnının akıyla ait olduğu, kendi üstündeki bir yere koymak yerine, insanın edimlerinin sorumluluğunu üstüne yıkmaya çalışan bir Tanrı… ve yetmiyormuş gibi bir de büsbütün ilahi bir aptallıkla bu zavallı, hor kullanılmış köleyi kendisine tapınmaya davet eden bir Tanrı!
Sayfa 270 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
“Ne dangalak bir şeysin sen!” dedi. “Aklı başında olmakla mutluluğun imkânsız bir bileşim olduğunu şimdiye kadar anlayamamış olacak kadar dikkatsiz misin sen? Aklı başında hiçbir insan mutlu olamaz, zira onun için hayat gerçektir ve onun ne kadar korku verici bir şey olduğunu görür. Sadece kaçıklar mutlu olabilir ve onların da birçoğu olmaz zaten. Kendilerini kral ya da ilah filan gibi gören birkaçı mutludur, geri kalanlar aklı başında olanlardan daha mutlu değildir.
Sayfa 261 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Sizin ırkı biliyorum. Koyunlardan oluşuyor. Azınlıklar tarafından yönetiliyor, hiçbir zaman çoğunluk tarafından yönetilmiyor ya da nadiren yönetiliyor. Duygularını da inançlarını da bastırıyor ve en fazla gürültüyü çıkaran bir avuç kişiyi takip ediyor. O gürültücü bir avuç kişi bazen doğru yolda oluyor, bazen de yanlış; ama önemi yok, ne olursa olsun kalabalık onu izliyor. Irkın büyük çoğunluğu, vahşi ya da uygar fark etmez, içten içe iyi yürekli ve acı vermekten kaçınıyor, ama saldırgan ve acımasız azınlığın karşısında kendilerini göstermeye cüret edemiyorlar.
Sayfa 249-250 – Alfa YayınlarıKitabı okudu
Monarşiler, aristokrasiler ve dinlerin hepsi ırkınızdaki o büyük bozukluğun üzerine kurulu… yani bireyin komşusuna güvenmeyişi ve güvenlik ya da rahatlık uğruna komşusunun gözüne iyi görünme arzusu üzerine… Bu kurumlar hep var olacaklar, hep serpilecekler ve size hep tahakküm edecekler, hakaret edecekler, aşağılayacaklar, çünkü siz daima azınlıkların kölesi olacak ve öyle kalacaksınız. İnsanlarının çoğunun bu kurumların herhangi birine karşı yürekten sadakat beslediği bir ülke hiç olmadı.
Sayfa 250-251 – Alfa YayınlarıKitabı okudu
Yöneticiler
Onlar ki sizin sadakalarınızla geçinen dilencilerdir, ama size karşı hayırseverin dilenciye karşı takındığı havalara girerler; size efendinin kölesine hitap ettiği gibi hitap ederler ve cevaplarını da kölenin efendisine verdiği gibi alırlar.
Sayfa 244 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Asla bir acı ya da üzüntü hissetmediği gibi o duyguların ne olduğunu da gerçekten anlaşılır biçimde bilmiyordu. O duygular hakkında kuramsal, yani akıl yolu ile varılan bilgi dışında hiçbir bilgisi yoktu. Ve elbette bu iyi bir şey değil.
Sayfa 237 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Hayatının milyarlarca olası gidişatı vardı, fakat bir tanesi bile yaşamaya değmezdi; hepsi tepeleme mutsuzluklarla ve felaketlerle doluydu.
Sayfa 219 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
İnsanın mekanizması bazen ona bir saatlik mutluluğu yıllar süren çileyle ödetir.
Sayfa 212 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Her insan bir çile makinesi ve bir mutluluk makinesinin bileşimidir. İki işlev, ince ve kırılgan bir hassasiyetle, karşılıklı özveri ilkesine dayanarak birlikte ahenk içinde çalışır. Belli bir bölümünde meydana gelen her mutluluğu diğer bölüm bir üzüntü veya acıyla, belki bir düzinesiyle azaltmak için hazırda bekler. Çoğu durumda insanın hayatı mutlulukla mutsuzluk arasında hemen hemen eşit olarak bölünmüştür. Durum böyle olmadığında mutsuzluk ağır basar… daima; asla öteki türlü olmaz.
Sayfa 212 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Büyük ya da küçük olsun hiç fark etmez, her toplumun içinde daima doğası itibarıyla kötücül veya acımasız olmayan ve korkuya yenik düşmedikleri veya kendi çıkarları büyük bir tehlikeye düşmediği ya da ona benzer herhangi bir mesele olmadığı takdirde asla düşmanca şeyler yapmayan makul bir kısım insan vardır.
Sayfa 199 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Hiçbir hayvan asla gaddarca bir şey yapmaz; o iş Ahlak Duygusuna sahip olanların tekelindedir. Bir hayvan acı verdiğinde bunu masum bir şekilde yapar; bu yanlış değildir; hayvan için yanlış diye bir şey yoktur. Ve hayvan sırf acı vermenin zevki için acı vermez; o işi sadece insan yapar. Bunu ona telkin eden sahip olduğu o değersiz Ahlak Duygusudur! İşlevi doğru ile yanlış arasında ayrım yapmak olan, hangisi işine geliyorsa onu seçme özgürlüğü tanıyan bir duygu.
Sayfa 186 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
(…) katlanılması zor şeylerin arasında, komşuları tarafından görmemezlikten gelinmek ve küçültücü bir yalnızlığa terk edilmek belki de en zorudur.
Sayfa 198 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Senin insandan yüksek mertebedeki hayvanların onurunu, onlara tamamen yabancı, insan kalbinin dışında hiçbir yerde bulunmayan eğilimler atfederek lekelediğini duymak hoş değil. Yüksek mertebedeki hayvanların hiçbiri Ahlak Duygusu denen hastalıkla lekelenmemiştir.
Sayfa 189-190 – Alfa YayınlarıKitabı okudu
Şeytan haklı
Kendilerini köpeklerden daha üstün görüyorlar. Ah, siz ne mantıksız ve akılsız bir ırksınız yahu! Ve değersiz… ah, hem de kelimelerle anlatılamayacak kadar!
Sayfa 188 - Alfa YayınlarıKitabı okudu