Oysa surekli biri sulasın diye beklemektense ,toprağa dikmek gerekiyormuş meğer o çiçekleri.Biraz toprağın olduğunda çiçek açiyorsun.Ayağını basacak sağlam bir zemin buldun mu,yürümeye başliyorsun,hergün bir adım,bir adım.Sonra herşeyi tekrar görmeye başliyorsun,suyun gökten geliyor,güneşin her sabah tepende oluyor...