Bir yasak aşk öyküsü gibi durabilir. Sonsuz kısmında da çok güzel ifade edilmiş, yaşam ve ölüm, adamın hayatındaki iki kadının karakterlerinde hayat bulmuş. Mekanların yalnızlığı, kasveti, insanların da acılar içinde zamanla sessizlesmesi, ruhsal ve fiziksel hastalıklar, hazin sonlar ve dahası... Bu kitapta, yazarın kendi bu alımlarında esinlendigi hem başında hem sonunda vurgulanıyor. Bu durum romanı okurken hissettirdiği gerçekliği artırıyor.
En beğendiğim yani, aşk üçgeninin ötesinde mevsimlerin, Mekanların o anki duygularla uyum içinde anlatilmasiydi. Kasvetli kısımlar soğuk ve kış, sıcak anılar ise yaz ve bahar gibi...
