Öyle bir kapılmışız ki her şeyi yaşamalıyım, her şeye sahip olmalıyım furyasına; yaşıyorum sanarken gerçekten de bunu sadece sanmakla kalıyoruz. Başkaları gibi olacağım derken kendimizin kim olduğunu unutuyor ve içimizdeki masum çocuğun boynunu biraz daha büküyoruz. "Sahi, kimdim ben, neydi benim için önemli olan? " diye sormayı unutuyoruz.