"i am my beloved's,
and my beloved is mine."
(Ben sevdiğime aitim,sevdiğim bana.)
sevgiye aşka dair duygular konusunda daha nasıl içten olunabilir ki.İnsana dair insanlık kadar eski ne varsa aşk da buna dahil değil mi.İşte bu dizeler yer yer Kral Süleyman’a ait,yer yer haremine kattığı, fakat bir çobanı sevdiği için ona olan aşkını dile getirerek Süleyman’ı reddeden Şulamlı kızın sözlerine ait satırlarla okuyucuyu çağlar öncesine götürüyor.Musevîlerin kitab_ı mukaddesine de dahil edilen dizeler bazen sanki Tanrı tarafından seslendirilmiş izlenimi de veriyor.Fakat belki de satırların kim tarafından söylendiğinin gizemidir onları böyle ezgiler ezgisi neşideler neşidesi yapan.
