Her seyirci, bu yığından kendine göre ve kendiliğinden bir şeyler seçer. Dolayısıyla çok şey gösteren sanatçı herkese bir şeyler vermiş olur ve evimizden herkes memnun ayrılır.
“Kilisenin çok sağlam bir midesi vardır çünkü pek çok ülkeyi yiyip yutmuş ama hiçbir zaman hazımsızlığa uğramamıştır. Aziz bayanlar, haram malı ancak kilise hazmedebilir”.
Üzüntü: Ben bir insanı bir defa elime geçirdim mi, artık o, dünyada hiçbir şeyden hayır göremez. Her tarafını sonsuz bir karanlık kaplar, sanki onun için güneş doğmaz olur. Böyle bir insanın kalbinde daima karanlıklar hüküm sürer. Hiçbir nimetten gerektiği gibi faydalanmasını bilemez, mutluluk ve bedbahtlık, onun için sadece bir vehimden ibaret kalır. Bolluk içinde iken bile aç kalır. Sevinç olsun, üzüntü olsun, her şeyi başka bir güne bırakır. Her geleceğe bağlanır ama hiçbir zaman bir işi bitiremez.