Goethe'nin yaklaşık olarak 60 yılda tamamladığı -hayatını adamak bu demek olsa gerek- bu kitap, bir bilim adamı olan Faust'u Mephisto'nun (şeytanın) gençliği vadederek ruhunu satmasını konu alıyor. Kitap birbiri ile zamansız okunabilecek iki bölümden oluşuyor. Faust hayatı boyunca kendini işine adamış ve dünyanın geçici zevklerinden mahrum olarak yaşamına devam etmiştir ta ki Mephisto'nun,Tanrı ile "Ben bunu yoldan çıkaracağım" anlaşmasına kadar. Bundan sonra konuşmalarda da fark edebileceksiniz, bazı bölümlerde şeytan bile Faust'u yapacağı işlerden geri çekiyor. Davranışları konusunda şeytandan daha abartılı davranmaya başlayan Faust bize bazı gerçekleri gösteriyor. İnsanın sahip olmak istediği gençlik, güç ve aşk üçlüsü acaba Faust'u tatmin etmeye yetecek mi? Okurken kendinizi sorguluyorsunuz, tüm bunlar ruhunuzu satmaya değer midir? Her ne kadar okurken Faust'a kızmış olsam da beni derinden düşündürdü. Sizce sonunda kim kazandı? Şeytan mı, Faust mu?
