Batılılaşma, Doğu Kültürü diyerek zaten bilinen bir konuyu tekrardan dile getirmeyeceğim. Neyi anlattığı gayet açık. Benim bahsetmek istediğim Ahmet Mithat Efendi' nin anlatımı, olayları. Okurken keyif alıyorum. Kafamı dağıtıyor. Olaylara kendi bakış açısına göre gerçekçi yaklaşıyor. Vermek istediği mesajları gayet net veriyor. Yazarken sanki benimle konuşuyormuş gibi davranması hoşuma gidiyor. Biraz tiyatroyu andırıyor. Bence en azından herkesin bir kitabını okuması gerektiğini düşünüyorum. Sıkılmadan merakla okudum ben.
Alafranga ve alaturka arasındaki hayatlar, yanlış batılılaşma ve alaturkalıktan alafrangalığa geçen bir hayat.
Felâtun Bey gayet açıkça alafrangalığını yaşayan sonda da parasız kalan günümüz dizi playboyu. Râkım Efendi ise toplumda ahlaklı karşılanan gayet dürüst dinine bağlı görünen biri, fakat saman altından bayağı bi su götürüyor. Ahmed Midhat Efendi'nin rahatlığı ve hiçbir kaygısı olmaması, size oturmuş harıl harıl bir mesele anlatıyor gibi :).
Kitapta sevmediğim kısımda bir kadının alınıp satılmasından bahsedildiği bölümdü. Bunların dışında edebi değer taşıyan ve ilk roman türlerinden biri olduğu için okunabilir.
Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın selefi olarak Ahmet Mithat Efendi’nin Pîr’liğini yaptığı bu gelenek, bilmem övgüye ihtiyaç duyar mıdır? Zira ehli için işaret, malumatın kendisidir. Öyleyse biz de, mübalağa etmekten edebiyata sığınarak; tarif ve tavsiyemize başlayalım.
“İstedik ki tetkikimizin dili, eserin lisanını aksettirsin. Böylece kıraat ehli,
