Feminist Interpretations of Benedict Spinoza
Moira GatensFeminist Interpretations of Benedict Spinoza Sözleri ve Alıntıları
Feminist Interpretations of Benedict Spinoza sözleri ve alıntılarını, Feminist Interpretations of Benedict Spinoza kitap alıntılarını, Feminist Interpretations of Benedict Spinoza en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Spinoza's exclusion of women from political participation is a "scar" in the body of her work, which deforms her own philosophy.
(Spinoza'ya göre kadınların siyasi katılımdan dışlanması, kendi felsefi çalışmalarının gövdesini deforme eden bir "yara izi"dir.)
Yeniden Klan'ı düşünmek...
For this reason Spinoza understands that we need a theoretical space not dominated by the isomorphism between male bodies and political bodies.
(Bu nedenle Spinoza, erkek bedenleri ile siyasi bedenler arasındaki izomorfizmin egemen olmadığı teorik bir alana ihtiyacımız olduğunu söylüyor.)
Spinoza refers to the affective context of that body, and not only to the individual or isolated body.
(Spinoza, sadece bireysel veya izole bir bedene değil, bedenin duygusal bağlamına atıfta bulunur.)
And what Spinoza points out is that even some feminists, like Firestone or Beauvoir, have accepted a conception of corporality as part of raw nature, thus separating it from culture and history. Well, precisely, by sharing the modern vision that understands the body as an ahistorical phenomenon, they would be legitimizing the vision of women as part of the "state of nature", therefore absent from the "political body"
(Spinoza'nın belirttiği şey, Firestone veya Beauvoir gibi bazı feministlerin bile bedeni, doğanın bir parçası olarak kabul etmeleri, böylece onu kültür ve tarihten ayırmalarıdır. Kesinlikle, bedeni, tarihi olmayan bir fenomen olarak anlayan ataerkili benimsemek, kadınların “doğa durumu”nun bir parçası olarak vizyonunu meşrulaştırır, bu yüzden “politik beden” de olmaz.)
''Spinoza understands that criticizing the duality of patriarchal history also implies distancing yourself from the dual division of feminism.''
(Spinoza, ataerkil tarihin açmazlarını eleştirirken, feminizmin açmazlarından uzaklaşmanın gerektiğini de söyler.)
If traditional politics takes the body and its passions as already virtually given, while assuming them as an a priori biological nature, Spinoza understands that a policy built from the Spinozian ontology can give knowledge of the cultural and historical specificity of bodies, while adopting a point of view in which nature is not mechanical but dynamic and productive...
(Geleneksel siyaset, bedeni ve tutkularını olduğu gibi ele alırsa, onları a-priori bir biyolojik doğa varlığı olarak kabul ederler. Spinoza ontolojisinde ise inşa edilen politikanın, bir durumu benimserken, bedenlerin, kültürel ve tarihsel özgüllüğü hakkında bilgi verebileceğini öngörür. Bu yaklaşımla doğanın mekanik değil dinamik ve üretken olduğu sonucuna varılabilir.)
Spinozist felsefenin kural dışılığı felsefenin ana kuralıdır.
Spinozist philosophy is capable of suggesting an account of the body and its relation to social life, politics and ethics that does not depend on the dualisms that have dominated traditional modern philosophy. Yet neither is it a philosophy which neutralizes difference. Rather it allows a conceptualization of difference which is neither dichotomized nor polarized.
(Spinozist felsefe, bedenin ve geleneksel modern felsefeye egemen olan düalizmlere bağlı olmayan sosyal yaşam, politika ve etik ile ilişkisini açıklayabilmektedir. Yine de farkı nötralize eden bir felsefe değildir. Aksine, ne ikiye bölünmüş ne de kutuplaşmış farkın kavramsallaştırılmasına izin verir.)
''a Spinozian ontology would allow us to abandon the impasse of contemporary feminist theory based on affirming, on the one hand, an essential mental equality and, on the other, an essential bodily difference.''
(Spinozist ontoloji, bir yandan temel bir zihinsel eşitliğe, diğer yandan önemli bir bedensel farkı teyit etmeye dayanan çağdaş feminist teorinin çıkmazını ortaya koyarak, bunu terk etmemizi önermektedir.)
As we see the criticisms of Butler, and American poststructuralist feminism, they are common to both "material feminism".
(Butler'de ve Amerikan postyapısalcı feminizm eleştirilerinde gördüğümüz gibi, her iki görüş de "materyalist feminizm"dir.)
It is not by chance that feminism has mainly denounced this rejection of the corporeal. Because it is not that philosophy has not thought about the body, but that, as Spinoza affirms, the traditional philosophical conceptions of corporality are counterproductive for the construction of an autonomous conception of the body of women and the possibility of their active participation in ethical-political life.
(Feminizmin esas olarak maddenin reddedilmesine şerh koyması tesadüf değildir. Çünkü felsefe beden hakkında düşünmemiştir, ama Spinoza'nın ifade ettiği gibi, geleneksel felsefi kurumsallık anlayışları, kadınların bedeninin özerk bir anlayışının inşası ve ahlaki olarak aktif katılım olasılıkları için verimsizdir. Özellikle siyasi hayat için.)
Spinoza'nın kolektif özgürlük görüşü
''Another point that is vindicated for feminism from Spinoza's philosophy is the role that corporality plays in its thinking, which also allows feminism to think about the consequences that materiality has in the analysis of oppressions. The idea that the body is always in a social context, as it is composed of other bodies, helps feminism to examine the oppression of women from this perspective, since freedom for Spinoza is a collective and not an individual matter.''
(Feminizm'in Spinoza'nın felsefesinde olumlanan bir diğer noktası, kurumsal olanda ''ataerki düşüncede'' oynadığı roldür, bu da feminizmin baskılar karşısında direnç ve baskının analizindeki önemini ortaya koyar. Bedenin her zaman ana gündem konusu olması, diğer bedenleri de kapsadığı için, feminizmin, kadınların bu perspektiften baskıyı incelemesine yardımcı olur. Çünkü Spinoza özgürlüğü bireysel bir konu değil kolektiftir.)