Feramuş gördüğü rüyalarla kendini toplumdan kısıtlar, büyüdüğünde ise gördüğü rüyalar gerçek hayatta karşısına çıkar. Deli derler diye bunu kimseye anlatamaz. Annesi ile ilgili kulağına gelen söylentiler ve annesinin bunu doğrulaması Feramuş'u çileden çıkarır. Buna dayanamaz ve evini terk eder. Kendini dağlara taşlara vurur, karşısına çıkan ceylanı görünce şok olur ve bayılır. Uyandığında kendini dağların arasında bir dergah'ta bulur. Küçükken babasının anlattığı Xezalê sor dağı'ndaki dergahtır burası, bir şaşkınlık daha geçirir ve günlerce baygın uyur. Kendine geldiğinde dergahtaki en yaşlı olan "Ahfa" ismindeki derviş ile tanışır. Kendisi gibi sonradan gönlü kırılıp da kendini dağa taşa vurup yolu bu dergâha düşen dervişlerin hayat hikayelerini öğrenmek için Ahfa ile birlikte zamanda yolculuğa çıkarlar. Her birinin hayat hikayesine şahit olur.
Peki bütün bu olup bitenlerden sonra Feramuş kendini dergaha ait hissedebilecek mi?
Sizce köyüne geri döndüğünde köyü aynı bulabilecek mi?
Hayat hikayelerine bazen şaşırıp, bazen mutlu olup, bazen de üzüldüğüm bir kitaptı.
