Şimdi ne bekliyor, ne ümit ediyordu? Hiç!.. Fakat insan en ümitsiz zamanlarında bile bir şey bekler ki işte o bekleyiş, bir perdenin arkasına gizlenmiş meçhul bir ümitten başka bir şey değildir.
“Yoksulluk, ihtimal kendi kendine teselli icat eder, yalnız kalırsa bir kanaat hasıl eder; fakat onu servetin yanından geçiriniz, o vakit anlar, feryat eder, ağlar.”