Çok yaşamış bir insan için öyle anlar vardır ki, yüreğine bir göz atınca, orada uzun zamandır unutulmuş kalmış bir şeyi, birdenbire yeni baştan keşfeder… Yüreğin derinliklerinde yıllar boyunca gömülü kalmıştır o şey… Ama ilk gençliğin tadına doyulmaz kokusunu yitirmiştir… Ve belleğin kolları o gizli şeye ulaşır ulaşmaz, şafakların taptaze canlandırıcı soluğu sarıverir tüm varlığınız…