Foucault Düşüncesi Kişiliği
Paul VeyneSözler ve Alıntılar
İçinde yaşadığımız dünya, içinde düşündüğümüz dünya değildir; diyordu Gaston Bachelard.
Sayfa 140
Wittgenstein'a göre hayat, esiri olduğu dilsel oyunlar arasında varlığını sürdürür; kelimeler, davranış kodları (toplumsal, politik ilişkiler, büyü, sanatlar karşısındaki tutum, vb) aracılığıyla düşünüyoruz.
Sayfa 73
Varlığı ağırlık yaratmadan kendini dayatan hızlı bir muhataptı.
Sayfa 178
Jean-Maria Schaeffer'in söylediği gibi, bilgi mekansal-zamansal iki gerçeklik arasındaki etkileşimdir. Bilgi, göksel bir ayna değil, ampirik bir süreçtir. Kendinde şeyler, onları kendi imgelerine göre şekillendiren "söylemlerimizden" kurtulduğunda, bu kendinde şeyler ancak insani olmanın ötesine geçen bir zeka tarafından erişilir olur. Alexandre Koyre'ye kulak verirsek, insan hakikat fikrini kavrayabilir ama muhtemelen hakikatin kendisine erişemez.
Sayfa 86
1979 yılında, not defterine şunu kaydediyordu: "Tümelleri tarihin rendesinden geçirmek değil, tarihi tümelleri reddeden bir düşünce düzleminden geçirmek. "
Sayfa 18
Foucault'nun eseri bütünüyle, Nietzsche'nin Ahlakın Soykütüğü kitabının devamıdır. Ezeli olduğu sanılan her anlayışın bir tarihi olduğunu, '' oluş halinde" bulunduğunu ve kökenlerinde yüce hiçbir şeyin bulunmadığını göstermeye çalışır.
Sayfa 138
Her dönemin insanları, akvaryumlar gibi, söylemlerin içine kapanmışlardır. Bu akvaryumların ne olduğunu bilmedikleri gibi, akvaryum olup olmadığını da bilmezler. Sahte genellikler ve söylemler zaman içinde değişirken, bu söylemler kendi dönemlerinde doğru kabul edilir. Öyle ki hakikat, doğruyu söylemeye, doğru olduğu kabul edilen ve bir yüzyıl sonra alay edilecek şeye uygun konuşmaya indirgenir.
Sayfa 22