Fütuhat-ı Mekkiyye 6
Muhyiddin İbn ArabiSözler ve Alıntılar
Batıl olan, hiç kuşkusuz, yokluktur. Varlık, tümüyle gerçektir. O halde rüku eden insan, var olan bir hakikate rüku etmiştir. Onun batını ise yokluktur. Bu ise, yaratılmışın dış varlığıdır.
Sayfa 188 - Litera Yayıncılık, 3. Baskı, İstanbul - 2017, Ekrem Demirli
Allah'tan başka ne seven ne sevilen vardır! Varlıkta sadece "ilahi mertebe" vardır. Bu ise, O'nun zâtı, sıfat ve fiilleridir."
Sayfa 16
Çünkü doğru sözlü, Allah’tır ve şu ayetin hükmü budur: ‘Allah’tan başka güç ve kudret sahibi yoktur.’ Kuvvet Allah’a ait olduğun da -ki kuvvet doğruluk demektir-, onun kula izâfesi, onda yaratılması ve bilfiil bulunması yönündendir. Hak insana doğruluğunu sorup da dünyada sözünde ve fiilinde doğru ise, bu doğruluğun Allah sayesinde kendinden ortaya çıktığını söylediğinde, soruya verdiği cevapta da doğru söylemiş olur. Bu cevap orada Allah nezdinde kendisine yarar sağlar, doğru sözlülerle haşredilir ve doğruluğu kanıtlanmış olur.
Varisler
Şeyhimiz Ebu Medyen, bu makam hakkında şöyle derdi: "Müminin iradesindeki doğruluk belirtisi, insanlardan kaçmaktır. İnsanlardan kaçtığının doğruluk belirtisi, Hakkı bulmaktır. Hakkı bulmanın doğruluk belirtisi ise, tekrar insanlara dönmektir." Bu hal, peygambere varis olan kimsenin halidir.
Sayfa 157 - Litera Yayıncılık, 3. Baskı, İstanbul - 2017, Ekrem Demirli
“Asıl sevgi, bir şeyin kendisini sevmesidir.”
Sayfa 183 - litera
Bilmelisin ki, Allah ehline göre, bu yoldaki kullanımında müminin iki belirtisi vardır. Bir insanda o iki belirti bulunduğunda, müminlerden olur. Birincisi, kuşku taşımamak hususunda görünmeyenin görünen haline gelmesidir. İmanla ilgili bir konuyu müşahede edende ortaya çıkan izler ona iman eden kimsede de aynıyla ortaya çıkar. Böyle bir insanın gaybe iman ettiği bilinir. İkincisi ise kendisinden bütün âleme bir emniyet ve güvenin yayılmasıdır. Böylece insanlar, malları, canları, aileleri hakkında ondan kesin olarak güven içindedirler. Bu güvene bu şahıstan kaynaklanan kendileri hakkındaki bir itham zarar vermediği gibi nefsler de onun güveninden zarar görmez. Böyle bir insan hakkında ‘mümin’ diye tanıklık yapılabilir. Kul bu iki niteliği kendinde bulamadığında, kendisini müminler arasına katmamalıdır. Öyleyse iman, ancak belirttiğimiz anlamda olabilir.
Durum, bu tarzda olup insan doğasının hükmünden Hakkın (yardımıyla) yükselir. Tecelli ise, düşüncesinin hükmünden onu yükseltir, çünkü fikir, unsurdan oluşan doğanın bir hükmüdür.
Sayfa 178 - Litera Yayıncılık, 3. Baskı, İstanbul - 2017, Ekrem Demirli