Gazap Üzümleri
John SteinbeckHigh Rated Gazap Üzümleri Reviews
You can find High Rated Gazap Üzümleri quotes, high rated Gazap Üzümleri book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
8.7Out of 10
Kitap biter ama ben hikayenin içinde hapsolmuşumdur...
Steinbeck'in okuduğum ilk romanıydı. Bu kadar muazzam bir eser okuduğum için kendimi şanslı ve mutlu hissettim. Gerçekten etkisinden çıkamadım. Amerika'nın büyük buhranını sizi içine sürükleyerek anlatıyor. Kapitalizmin nasıl vahşi bir yaratık olduğunu gözler önüne seriyor. Evlerinden topraklarından kovulmuş bir grup çiftçinin yollara dökülmesi, yollarda çektikleri sıkıntıları, bir parça ekmek için insanların ne kadar dibe vurabilecegi çok acı şekilde işlenmiş. Sizin de taa icinizde bu acıyı hissedeceğiniz bir kitap. Anne'nin ailesini nasıl ayakta ve bir arada tutma çabası, Tom'un çırpınışları, Baba'nın elinden kayıp giden otoritesi, Roshasharn'ın umutsuzca bebeğini beklemesi hepsiyle bütünleşerek o aileden biri olup acılarını en derinlerde hissediyorsunuz. Sonunun daha açık ve daha mutlu bitmesini yürekten isterdim. Lakin Dünyanın acı gerçeği bu her zaman mutlu son yoktur...
Gazap Üzümleri, 1930'da Steinbeck'e Pulitzer Ödülü'nü kazandıran eser.
Tüm dünyayı etkilemiş olan Büyük Buhran dönemine ait bir roman. Mülksüzleşen ve yoksullaşanların ayakta kalma mücadelesi. Yayınladığı dönemde de etkisini göstermiş hatta tartışmalara bile yol açmış.
Kaliforniya'da büyümüş ve yazları tarlalarda çalışmış olan Steinbeck, yine oralardan beslenerek buhran sonrası Kaliforniya'ya giden işçi ailelerinden birisini konu almış. Belki ilk başlarda sıkılabilirsiniz ama sonrasında bitmesin istiyorsunuz. Başlayıp bu yüzden sıkılıp bırakan çok duydum. Biraz sabredince meyvesini alıyorsunuz.
Akademik verilerden aşina olduğumuz Büyük Buhran'ı iyi bir şekilde anlattığı düşüncesindeyim. Betimlemeleri çok başarılı. Roman olmasının yanında sanki Büyük Buhran belgeseli. Okurken bir buhran yaşayarak hüzünlendiğiniz bir gerçek.
Kapitalizm ile inşa edilen Amerika.
Filmi de çekilmişti 1940 senesinde, çok nefistir.
Gazap Üzümleri, Notre Dome'ın Kamburu'ndan sonra okuduğum ilk roman. Bu kitabı ilk okuduğumda 12 yaşımdaydım, ikinci olarak okuduğumda 14, şimdi ise 16. Her defasında daha da anlayarak okudum bu kitabı ve her defasında daha da içime işledi.
Bazı diğer kitaplarında da olduğu gibi işçilerin ve emeğin ezilişini, bastırılışını, kullanılışını işlemiş Steinbeck. Emekçilerin karın tokluğuna çalıştığı gerçeğini bir yana koyun, sözde devletin kârı için el koyulan tarlalar, topraklar ve onların sahiplerinin mağdur hâllerini de yakından inceliyorsunuz kitabı okurken. Aile olarak topraklarından olduktan sonra açgözlü işverenlerin oldukça klişe olsa da kendilerinin yabancı olduğu "işçi ilanı" tuzağına düşüyor, ana karakterlerimiz ve göç ediyorlar. Tabii önemli olan işverenlerin tarlasını sürecek sayıda işçi bulması olduğundan dolayı 500 kişilik açık olan bir işyerinde işçi ilanı olarak 2000 kişi deniliyor. Durum böyle olunca herkes "Nasıl olsa daha 2000 kişi gitmemiştir." diyerek yola çıkıyor. Doğal olarak her zaman olduğu gibi yine mağdur olan taraf halk. Üstelik bu döngünün böyle acımasızca devam etmesi için görevlendirilmiş polisler de var bu ülkede. En önemlisi ne var biliyor musunuz; karnı aç ufacık çocuklar, son günlerini yaşayan hastalıklı insanlar ve yüreği umut, omzu sorumluluk dolu anne-babalar var. Fakat onlar her zaman gözardı edilecekler. Çünkü onlar yüce devletimize bir işveren kadar kazandıramazlar. İşte bu yüzden onlar her zaman açlıktan ölmeyi hakederler.
Kapitalizmin Parlayan Köpek Dişi
Joad ailesi... Gazap Üzümleri uzun zamandır listemde olan ama yeni tanışabildiğim bir eser. Tom Joad'ın hapisten çıkması ile başlıyoruz bu genis aile ile tanışmaya. Tom bir adamın bıçaklı saldırısına karşın kazma ile herifin beynini patlatır ve bundan sebep bir süre hapse girer. Şartlı tahliye ile çıkıp ailesinin yanıma dönmek istiyor lakin
Gazap Üzümleri - J. STEINBECK (Bazı kitaplar acı verir okurken!)
Ve bitti!
Öyle bir ikilemdeyim ki şimdi...
Bir tarafım neden bu kadar geç kaldım diyor, bir tarafım nereden okudum seni!
Ben şimdi nasıl unuturum okuduklarımı ve nasıl devam ederim eskisi gibi!
Nereden başlayacağımı, nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Okurken nasıl okuyacağımı da bilemedim. Dinlene dinlene okudum eseri. Daha iyisi gelmedi elimden.
